Krommenie, 1 September
’44.
Beste Oswald,
We wachten weer op een brief van
Kees, waarin dan meestal ook wel iets over zijn bezoeken aan jullie staat. Hij
had je een lange al tijd niet gezien, schreef hij eind juli; terwijl hij half
Augustus wel kennissen had opgezocht, maar te vol was van de hem beloofde
vacantie, om verder daarover iets mee te delen. Dat is anders weer eens een …
door die korte berichten, weet je, hoe jullie ’t maken en dan blijf je ook meer
in de sfeer, om elkaar te begrijpen. Ik heb altijd met jullie gescholden over
de inhoud van diverse brieven. Nu zit ik met veel anderen in het zelfde
schuitje. Vrijdag was ik bij ?… plus, die weer voor de keuring moest bij een
Duitse dokter, resultaat mij nog onbekend. Hij had ook juist een mislukte poging
gedaan om de ?…enaars te schrijven. Maar ja; waar kan je over schrijven? Over
je gemeenschappelijk kennissen, als je die ontmoet, en over je eigen werk, maar
dat vind je meestal de moeite niet waard. En dan wat er verder gebeurt. Het
merkwaardige daarvan is, dat je daar er zelf
niet eens goed achter kan komen. Zo gingen overal geruchten dat militairen met Ausweis
opgehaald zouden worden, op de stations hadden ze de eerste groepen al zien
staan en in Koog a/d Zaan waren ze bezig. Maar hoogstwaarschijnlijk is er niets
van waar. Dan krijgt de hele Zaan evacués uit Castricum, eerst zijn Bergen en
Schoorl geheel voor de allerlaatste maal uitgekamd, nu komen er 1400 personen
hier, hele straten hebben aanzegging gekregen. Ze begonnen om half negen ’s
avonds het rond te zeggen en omdat we nog steeds om 8 uur binnen moeten zijn,
was er geen gelegenheid om de koppen bij elkaar te steken en zal iedereen met
zijn moeilijkheden alleen. Daarnaast is hier van alles gevorderd, tot melkemmers,
hooivorken hamers en nijptangen toe. Voor straf heeft de Zaan een groot aantal
fietsen moeten leveren en dus was er iedere dag wat anders om je druk over te
maken.
We hebben de laatste maand nog een
paar keer kunnen zeilen, er zijn toch steeds meer boten op ’t water verdwenen
en het Sperrgebit loopt net langs ons en ’t Alkmaardermeer. Dat is dan ook een
van de weinige ontspanningsgelegenheden. De fietsbanden worden schaars en
slecht. Gingen vorige jaren naar Alkmaar zoveel fietsen mee dat een aparte
volgboot voor de fietsen nodig was, nu staat er hier en daar één zoals de
mensen het zelf willen.
Ik ga iedere 14 dagen een keer
naar A’dam. Ga nu eens aan bij Jaap, die dan meestal bezoek heeft van zijn
verloofde, bij Henk op kantoor, bij Ephesus en zo blijf je met ’t clubje in
contant. Mevrouw Schmidt is in doen en laten nog precies het zelfde. Informeert
heel trouw naar jullie, krijgt geregeld bezoek van de broer van Jan Hijmans.
Jan zou in Amsterdam weer gaan werken, maar daar hoor ik niets meer over. Hij
zal nu zeker zijn eerste verlovingsweken in ’t Noorden blijven. Zo gaat nu een
ieder ’t leven door, al lijkt ’t wel dat je zelf niet opschiet, dan merk je aan
de anderen, dat ’t niet zo is. Zo had vader er zo vast op gerekend, dat Kees
ook deze herfst weer zou beginnen in Utrecht. Welke kans daarop is, is niet te
zeggen. Zal ’t contact zo blijven of zullen we binnenkort niets meer horen? En
hoe lang zal dat dan duren? Vragen die zeker bij jullie nog levendiger zijn dan
bij ons. En weer is ’t antwoord “afwachten” en dat wordt met het verloop der
jaren niet gemakkelijker. Gelukkig heeft Titia het nu erg naar haar zin. Ze
heeft goed werk te verrichten bij haar … kan reuze opschieten met iedereen, en
kan dikwijls hier komen, al is ’t soms maar even tussen 7 en 8 ’s avonds.
Het is ons ook niet makkelijk een
beslissing {betrekking?} te vinden
voor Nel; die is erg enthousiast om weer verder te gaan, maar om nu te beginnen
met heen en weer reizen naar Amsterdam is niet erg aanlokkelijk en thuis kan ze
ook haast niet gemist worden. Ze gaat dus voorlopig piano en conversatie lessen
nemen en weet zich ondanks het vele, wat zij ook missen moet, goed te vermaken.
Van de uitslag van het staatsexamen van Lily heb ik niets gelezen, is dat goed
gegaan?
Ik hoop in de gelegenheid te zijn
nog eens iets te laten horen, en nog meer jullie spoedig hier te ontmoeten doe
Jan + Jan de groeten en verder het beste van
Klaas en Titia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten