108
Berlijn 8 Aug 1944
Lieve P.M. en L.
Nu eerst eens een antwoord op de
brief van paps van 31 Juli. Ja, jullie schrijven om de beurt dat er in het
paket dat verbrand is een witte jas en een huissleutel zaten, maar dat pakket
heb ik goed ontvangen, en jullie geschreven ook. Nu weet ik dus nog steeds niet
wat er in het pakje van ±14 Juni gezeten heeft. De huissleutel ontving ik al in
Maart of April. Ja, die Ad den Besten ziet er uit als een geest, met zijn
afgebroken tanden en ingevallen wangen. Maar het is een beste kerel, en hij zal
jullie wel goed op de hoogte gebracht hebben, want hij kan reusachtig aardig
vertellen. Hij kan best een beroemd prediker worden, maar ik vrees dat de
gemeente aan haar lot zal worden overgelaten. Hij denkt alleen aan gedichten en
nog eens gedichten. Maar het is verder een beste kerel en het is altijd leuk
een paar van die “bijzondere” jongens in de groep te hebben.
In mijn laatste pakket zat ook een
afschrift (in het Duits) van mijn voordracht over kunststoffen. Paps moet het
maar eens doorlezen en zeggen wat hij ervan denkt, ik ben erg benieuwd. Ik was
ook nog van plan een uitgebreider betoog op te schrijven, om later eventueel
voor vakgenoten een voordracht paraat te hebben, maar mijn activiteit is veel
geringer geworden sinds ik verhuisd ben.
109
Nu op de tweede kaart mijn
laatste berichten. Gisterenavond heb ik een pakje afgehaald, dat er weer
ouderwets uit zag. Het dateert van 26 Juli, uit de brief van Mams maak ik op
dat Ad mijn bericht, dat ik het niet nodig heb, heeft tegengesproken. In ieder
geval eet ik hier beter dat vroeger in Utrecht, vóór ik weg ging. In mijn
volgende pakje zal ik jullie een beetje spek sturen in antwoord op alle goede
gaven van jullie. En dan was de tweede surprise een brief van mijn zusje. Een
lange, leuke brief die getuigt van vreugde over het eind van een examenrace.
Leuk dat je erdoor bent. Ik schrijf ongelukkig, maar dat komt doordat er om me
heen zoveel gepraat wordt dat ik mijn aandacht niet bij mijn brief kan houden.
Ik wou dat ze maar eens gingen werken, en mij rustig mijn brief lieten
schrijven! Ja zus, je hebt nu je examen maar wat nu? Als ik zo je brieven lees,
heb ik het gevoel dat je langzamerhand in hoger sferen gaat leven, ik bedoel
dat je het contact met de ruwe werkelijkheid verliest. Toen ik hier kwam, had
ik het gevoel dat ons verblijf hier een nachtmerrie was, waar we later een
onaangename herinnering aan zouden houden. Tegenwoordig denk ik er anders over.
De tijd van vroeger is een aangename tijd geweest, wat ik beleef is zeer onaangenaam,
maar wat er
110
na de vrede komt zal, vrees ik,
meer lijken op het heden dan op de tijd van voor de oorlog. Je kunt nu niet aan
het werk voor de universitaire studie, zorg nu dat je die tijd benut door iets
te leren waar je in de praktijk iets aan hebt. Het kan best voorkomen dat je
van vandaag op morgen zonder enige hulp in de wereld komt te staan b.v. door
oorlogsgebeurtenissen. Ik zie hier dagelijks voorbeelden om me heen. Maar laat
ik je examenvreugde niet verstoren, je hebt wel een vacantie verdiend. Maar wil
je er misschien om denken, dat, al ben ik natuurlijk als de kleine Hollander
overal bekend, het toch nog wel aanbeveling verdient mijn huisnummer bij het
adres te zetten!
Gisteren heb ik met Jan de B.
gezwommen maar dat kost wel erg veel tijd. Eerst de stad helemaal uit, dan weer
naar het centrum, en dat alleen om wat te zwemmen. Je hele avond is er mee weg.
Dinsdag hebben we weer Spreekrans gehouden, Bob sprak over de Griekse
Vrijheidsoorlogen. Ondanks de warmte zit er toch weer animo in. Gisterenavond een
brief van Grand-père ontvangen. Hij maakt het veel beter, het is direct aan
zijn schrift te zien. Ziezo, er zijn weer een paar kaarten vol. Een kaart met
een heel verhaal voor Lily heb ik maar verscheurd, want ze zou er te veel van
geschrokken zijn. Reken er op dat je na de oorlog je eigen geld moet verdienen,
dat stond er met veel woorden in.
Veel liefs
Oswald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten