Donderdag 6 Juli
Voor zover dit mogelijk is hier, een goed
bestede dag gehad. Je hebt soms dagen dat je niet eens ontevreden over jezelf
bent. Vandaag was het weer erg warm. Na het ontbijt zou er oppanol gespritzt
worden, maar plotseling hoor ik dat ik niet hoef te helpen. Dostalik, de Tsjech
zal van het laklabor komen en dan kan ik aan mijn eigen werk. Kuschel smeert me
weer wat werk aan. Ik neem vrijwillig een gang naar Clb op me, omdat het daar
altijd gezellig is. Juist als ik op het punt sta te vertrekken moet ik toch
weer wèl helpen, en nog wel met stoppen, het warmste werkje. Na een kwartiertje
loopt dan ook het zweet met straaltjes langs mijn rug en mijn benen. Na een
uurtje is het leed gelden; (en ik ben door mijn hemd gezweet!). Mijn zweethemd
uitgetrokken, het zweet met een grote doek afgeveegd, en toen naar de
refractometer.
We hebben ons geërgerd aan
nevenstaand (boven) rondschrijven. Typisch deze tijd. We zullen proberen er iets tegen
te doen, maar het zal wel hopeloos zijn. Vanmiddag nog even wat chemie
bedreven, en om vijf uur zoals gewoonlijk, gezucht en gezegd dat het dan toch
wel “bald Feierabend” zou worden. “Lieber Got lass es Feierabend weerden” hoor
je ’s morgens al!
Na gedrang in de tram weer op
normaal tijd thuis. Snel brieven afgehaald en toen naar de melkboer, bakker
(koeken gekocht), slager en kruidenier, en toen snel pap gemaakt. Sigaretten
gehaald (mag niet vergeten worden) en koffer uit de “bunker”. Daarna snel
uitgekleed, gezwommen en gedouched, en toen als een gek aan het eten, zodat het
me lukt om vijf over zeven klaar te zijn. Met de 183 naar Wendeschloss, en les
gegeven in de scheikunde aan Walter Sylten. Een leuk joch is dat, echt
levenslustig en vrolijk. Hij heeft, geloof ik, niet veel uitgevoerd op school!
Zijn schrift is in het begin prachtig bijgehouden en dan komen er plotseling
poppetjes … … Zijn vader is aan de zelfde ziekte overleden als v.d. Leck, en
zijn moeder is al vroeger gestorven. Dat is toch wel heel erg.
Om negen uur nog wat te eten
gekregen, wat bier gedronken, en toen met een ren naar de tram, zodat ik om
half tien weer thuis was.
Jan informeerde naar het verloren gegane
pakketje, en kreeg te hoeren dat er niets gered was. Schadevergoeding aanvragen
bij Bahnhof Fridrichstasse.
In bed met Jan de tonelen van de
verschillende opera’s die we gezien hebben gerepeteerd. Je haalt ze allemaal
weer voor de geest, dat valt erg mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten