101
Zaterdag 22 Juli 1944.
Lieve P.M. de L.
Hoewel er een lange brief op
stapel staat, schrijf ik eerst maar even een kaartje, want het is alweer
Zaterdag morgen, en dit weekend wordt het weer niets met brieven schrijven.
Thuis, d.w.z. in dat lager, heb ik geen gelegenheid rustig te schrijven. Dat
gaat beter overdag. Vannacht zijn er weer bommen gevallen, de geruststelling
die Ad den Besten heeft meegebracht, is dus wel van korten duur. In de
Invalidenstraßs valt het ten slotte wel mee, je went overal aan. De langste
tijd zit je op de fabriek, en daar is alles het zelfde gebleven. Ik doe nog
pogingen om privé te gaan wonen, al was het alleen voor de sport. Het is jammer
dat we nu de zomerse dagen, die ongetwijfeld nog komen, niet buiten kunnen
doorbrengen. Het was in Köp. zo makkelijk, je ging zo vanuit de barak het water
in. Van Grandpère een brief ontvangen, hij zit gelukkig in de Aplen, en kan er
niet weg. De brief dateert van 23 Juni, en is niet pessimistisch. Uit de krant
lezen we dat er bewogen dagen zijn geweest, maar we merken er niets van.
Veel liefs van jullie
Oswald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten