Zaterdag.
Tot mijn grote spijt en
ongenoegen moet ik jullie het verlies van 1 pakje berichten, wegende 4 Kg en komende uit Utrecht.
Het is nu de derde keer dat ik gelijk met Jan de Boer een kapje krijg, en de
eerste keer dat ze samen verbranden. Het is ontzettend jammer, telkens ontdek
ik nieuwe dingen die er misschien in gezeten hebben. Maar ja, je kunt niet te
hard treuren, het is alles wat ik tot nu toe aan bombardementen geofferd heb,
en dat is practisch niets. Mijn barak had af kunnen branden, en dat was heel
wat erger geweest.
Donderdag avond ben ik even bij
Mijnheer Fischer geweest, hij was echter niet thuis. De huishoudster vertelde
me dat de telefoongesprekken met Holland niet meer doorgaan. Ook de andere weg
is op het ogenblik versperd, zodat ik vrees dat jullie erg lang zonder bericht
zullen zitten. Dit is nu het vervelende van een snelle berichtgeving, jullie
stellen je er op in, en vinden het dan natuurlijk erg lang duren als het
bericht een week uitblijft. Vooral bij deze zware aanval is dit niet leuk.
Hoe het bij jullie is weet ik
niet, maar hier is het koud en nat. Een paar zonnige dagen hebben we gehad.
Maandag en Dinsdag, maar nu is het weer koud. Als het Zondag maar mooi weer is,
is het ons al genoeg, door de weeks heb je er weinig aan. Het is zelfs wel
prettig als het niet al te warm is, dan is de barak niet zo oververhit. Dat is
het grote nadeel van hout, je maakt alle temperatuurverschillen van buiten mee.
Van Jan Egberts en Kees Booy heb
ik nog niets gehoord na de aanval van Woensdag. Jan E. zou gisteren bij me komen,
maar de treinen lopen nog niet geregeld, en de tram loopt naar die kant
helemaal niet. Het is dus geen wonder dat hij niet gekomen is, maar helemaal
gerust ben je toch nooit. De telefoon doet het natuurlijk ook nog niet. Het is
ellendig vlak na grote aanvallen, alles duurt lang, of doet het helemaal niet.
Nu moet er maar weer eens een eind
aan de brief komen. Treur niet te veel over het pakje, ik zal met devotie naar
de as kijken, en daarbij blij zijn dat het mijn woonbarak niet is. Veel liefs
voor jullie allemaal, en goede moed.
Oswald.
Deze "Kaart voor een pakketje" is dus nooit ingeleverd, maar ingeplakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten