Woensdag 28 Juni
Slaperig door de wandluizen
storing. Eckerdt is terug van verlof, en dus wordt er weer ijs gemaakt. Van
Dijke komt er speciaal twee maal voor naar boven, en levert de puddingpoeder.
Eigenlijk moet er geroerd worden, maar als de pudding goed dik is wordt het ook
zo goed ijs. Drie ijsjes per persoon, heerlijk.
Heerlijk warm weer. De barak staat
in de SO2 damp {Zwaveldioxide, anno 2019 al jaren in alle toonaarden
verboden voor dit doel!}, zo erg dat buiten de stank niet te verdragen is.
We moeten allen drie matrassen en een kussen naar de “Entlausung” brengen, en
richten ons in voor een slaap op de grond. Koffer gehaald uit het hok, en toen
maar proberen ergens wat te eten te krijgen, want koken gaat niet zonder
keuken. Lang gezocht en tenslotte “op het hoekje” terecht gekomen, met Hans en
Jan de B. Hans moest naar de Gest. {gestapo} om toestemming te krijgen voor
zijn privé wonen. Via Fr. Rose heeft Hans het adres van een dame gekregen waar
hij een half beschadigde kamer kan huren in Wendenschloss.
Was weggebracht naar de Française
in Hirchgarten. Ze gaat als Lotharingse in haar chauvinisme zó ver, dat ze
wenst dat er in het Zuiden een landing komt. In deze tijd als Fr.man nog
chauvinistisch, het is geweldig hoor. Ze hing sterke verhalen op over de
slechte soldaat uit het Zuiden enz. Toch doet het me altijd goed weer eens met
en eenvoudige Française te praten.
Daarna met Jan d B. een eindje
gewandeld in de Wuhlheide. Toen ik op mijn matrassen bijna ingeslapen was,
jeukte het aan mijn arm, en wat vond ik, heerlijk wat een verrassing – een
wandluisje, lief, klein. Niet zo’n grote dikke, maar een kleintje, half
doorzichtig nog. Ik werd enorm boos. Ik had wel willen slaan en schreeuwen, maar
toen ben ik maar gaan lachen. Waar denk je nu veiliger te zijn, op nieuwe
matrassen in een ontluizingsinrichting. Waar komen die rotbeesten vandaan? Het is
een vrome wens van me, later nog eens te beleven dat ik geen angst meer hoef te
hebben voor wandluizen!
Popma maakt me in deze nacht drie
maal wakker, met zijn harde stem. De Hollanders liggen bij elkaar, toch aardig
dat je elkaar opzoekt bij zulke gelegenheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten