Maandag 5 Juni
Wat een rust: Jan is ziek. Plotseling
heb ik veel meer tijd, ik hoef niet meer te roken, geen koekjes te eten enz.
Weer vroeg gegeten, half twaalf tot twaalf, met een heel ander publiek om me
heen dan om één uur.
De arbeiders eten allemaal vroeg,
zo laat zijn het meestal “Angestelter”. Aan de gezichten kun je al zien dat die
mensen veel meer van hun vrije halfuurtje genieten dan anderen. Dat komt wel
daardoor, dat ze in het algemeen harder moeten werken. Ik moet eigenlijk een
jubileum boek uitgeven.
Toekomst dromen. Als deze fabriek
in Holland weer wordt opgebouwd, dan dring ik me in als chef, want per slot van
rekening is het toch wel een aardig fabriekje.
Vandaag weer aan de Spritzmachine
gestaan. Zoals gewoonlijk wilde het natuurlijk eerst niet. Dom smijt Nifer met
sleutels en andere werktuigen, en kankert dat de machine bijna in stukken
vliegt. Zijn maagkwaal bezorgt hem een voortdurend slecht humeur. Zelf geoefend
op de wals, omleggen en stukjes er af nemen, leuk werk, maar oppassen! Ik moet
toch zien dat ik goed leer, om eventueel in te kunnen vallen.
Vanavond voor het eerst sinds een
week een avond vrij! Inkopen gedaan, een biertje gedronken met Opdencour. Een
merkwaardig heerschap, uit goede familie, maar wat achterop gesukkeld, en toch
met veel verbeelding.
Pakket gemaakt, geen brieven.
Brief naar huis niet afgekregen vanmiddag, vooral omdat de nieuwe Dr, Jüngling,
me wat lastig viel, aan zijn aanwezigheid moet ik nog wennen.
De Italiaanse luitenent Kolonel,
ontpopt zich als een avonturier, een man die hier vrijwillig onder de arbeiders
gaat werken om er een boek over te schrijven. Ik heb hem aangeraden het
publiceren maar tot na de oorlog uit te stellen ……
Hans komt steeds de borstel van
Edzard lenen, en op een kwade dag is de borstel weg. Edzard beweert dat Hans
hem heeft, en Hans zegt dat hij de borstel al lang terug gebracht heeft.
Heftige ruzie, en een week later vindt Edzaed zijn borstel in zijn koffer. Ja,
daar moet natuurlijk een grapje van gemaakt worden, en Edzard legt de borstel
in de kast van Hans, terwijl hij nog eens extra ruzie maakt. Tot dat Hans de
borstel vindt en niet weet wat er mee te doen. Hij legt hem tenslotte … in de kast
van Edzard. ’s Avonds komt Edzard bij Hans en zegt: Hans, ik moet je een
bekentenis doen, ik heb mijn kleerborstel gevonden … Hans begint zenuwachtig te
lachen en zegt: zie je wel, zie je wel, heb ik het niet gezegd ha ha ha … en
Edzard weer: ja Hans, en dan heb ik nòg een bekentenis: ik heb hem zelf in je
kast gelegd. Hans moest even gaan zitten om het te snappen …
Der Führer: Kampf bis zum Sieg
Aus dem Führerhauptquartier, 5
Juni
Das obercommando der Wehrmacht gibt
bekannt:
Voorbeeld van de holle teksten
waarmee het regime Duitsland wist te overtuigen van de vernietigende nederlaag die
Duitsland en zijn bondgenoten aan de vijand zouden toebrengen. Ondanks dat die
vijand in Italië steeds verder naar het noorden - en vanuit het oosten richting
Berlijn oprukte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten