27 juni 2019

Dinsdag 27 Juni 1944. Oos : Wel merkwaardig, dat Willem v.Oranje in Berlijn een standbeeld heeft en in Amsterdam niet!


27 Juni 1944
Verdere voorbereidingen getroffen voor ontruiming, voor het gassen van de barak. Een deel v.d. levensmiddelen naar de fabriek meegenomen.
Om kwart over drie weg, naar Tanhäuser. Eerst nog wat beschuit gekocht, bij Börse, en daarna op een bankje naast de Staatsopera nog even tekst doorgelezen.
Dit keer trof me bijzonder de scène, waar T. ontwaakt na zijn vertrek uit de Venusberg. De Hirtenknabe, Vera Schöder. Zong voortreffelijk en dan komt dat geweldig leuke motief op de althobo, dat later door het gezang van de pelgrims heen gaat. De scène is een staaltje van volkomen harmonie van gevoelens die Wagner op het toneel weet te produceren. Je voelt dat het niet anders, niet beter kàn. Die Elizabeth, die trouw blijft aan haar T., en hij, die na jaren afwezigheid alleen daar het noemen van haar naam al betoverd wordt. Het is gek, maar ik moest danken aan mijn eerste liefde die dezelfde sfeer ademde, met de zelfde toewijding, door het zelfde ideaal gedragen werd. Wat is er nu van over bij mij? Ik ben sceptisch, in alles wat vrouwen aangaat, en ik geloof dat ik nooit meer dat idealisme van vroeger zal terugvinden. Die overtuiging, dat die ééne vrouw de goede is, goed is, voor je bestemd is, en natuurlijk gebreken heeft die je graag vergeeft. Nu eens niet kijken wat zo iemand op of in brengt, of ze wel gezond is enz. dit zijn allemaal gedachten die me zo tijdens zo’n opera door het hoofd gaan. de slotscène was aangrijpend als altijd, ik zat bijna te huilen.
’s Avonds nog even mijn laatste ei en de laatste aardappels met de laatste boter gebakken.
Op weg naar huis standbeelden van Willem van Oranje, Prins Maurits, Stadhouder Willem III enz. bekeken die een omlijsting van het “Schloss” vormen. Willen van Oranje is een poep eigenwijs mannetje. Wel merkwaardig, dat Willem v.O. in Berlijn een standbeeld heeft en in Amsterdam niet!
Vanavond de laatste nacht met de wandluizen. Hopelijk tenminste, want ze worden geweldig brutaal. Het is niet genoeg dat ze op armen en benen steken, zodat je de hele dag loopt te krabben, neen, vannacht werd mijn geslachtsapparaat verkozen. Of dit ding al niet genoeg jeukt…..





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Toegift 1945 - 1985

Invalidenstraße anno 1945: Invalidenstraße anno 1985: Kabelwerk Oberspree anno 1985: Oh ja! ...