Dinsdag 2 Mei 1944
Tijdig naar de fabriek, omdat het
de eerste dag is dat er gecontroleerd wordt / vroeger gewerkt wordt. Met Rieß
op de tram gestaan, maar zoals gewoonlijk, heb ik hem over het hoofd gezien.
Veel bij te schrijven en te plakken. Na eten in de cantine (waar we gekookte
kip kregen) bezoekje gebracht aan Clb. Dudlitz was bezig de schoentjes van zijn
10 jarig dochtertje van gummi zolen te voorzien, en de rest van het gezelschap,
Fräulein Maeme, Herr Godorr eb Helga Harmuth waren erg vrolijk. Vooral de
laatste, ze liep met verhitte koontjes uitermate vrolijk rond, zodat ik wel
vermoedde dat haar vriend uit Italië verlof had. Ik hoop voor haar dat dat wat
wordt met die soldaat, dan is ze tenminste binnen en verwacht ze van mij niets
meer.
Ondanks langere werktijd erg hard
moeten opschieten, om half vijf, omdat ik de briefkaarten naar huis nog niet af
had. Kaart van Grandpère en brief van Klaas. Gisteren brief van Henk van Dam.
’s Avonds geroseleerd. Frl Rose
had misschien tekstboekjes voor Jan de B., maar dat ging niet door. Zelf ging
het me er om foto’s vergroot te krijgen. Maar de bestelling loopt over meer dan
100 vergrotingen, en dan is het meer een grofheid als je daar je zwager voor
laat opdraaien! Overigens was het gezellig. Ze bood me aan mee te gaan naar de
Mädchenkreis, maar daar ben ik tenslotte niet in getrapt al vertelde ze dat
Dorientje er ook was. Verder waren er nog meer jongens, dus dan is de
aantrekkelijkheid er af! Anders was ik in staat geweest het te doen.
Aangezien ik er direct heen gegaan
was na de fabriek, begon mijn maag te knorren, en bij thuiskomst smaakte dan
ook een gebakken eitje heerlijk. Daarna naar de Française in het lager
Hirschgarten. Deze oude, dikke tante beklaagt zich dat die vrouwen te veel
lawaai maken, de mannen waren vroeger veel rustiger. Haar “man” was er
natuurlijk ook, en ik heb een tijdje staan praten voor de keuken.
De toestanden zijn toch wel
verschrikkelijk. Deze week zijn er twee geboortes geweest hier in die rommel,
en één vrouw is verlost door het kapot snijden van het kind. En dat hier in die
vieze vuile boel. Verder lopen er veel jonge meisjes zwanger, omdat ze in
Januari, toen de barakken in Heringsdorf afgebrand zijn, bij iedereen in bed
gekropen zijn om maar een onderdak te hebben. Kapoten waren er natuurlijk niet
genoeg, en niet bij de hand! En dan loopt dat stel meisjes daar rond, neen niet
te beschrijven. En dat moet nu allemaal nog twaalf uur per dag werken ook! 72
uur per week, meisjes van 18 jaar, het is toch wel beestachtig ook.
Door heerlijke lentelucht tegen de
wind in naar huis gewandeld. Net geen regen, echt Hollands weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten