Utrecht 2 April 1944 van Arike. To is thuis + extra rantsoen om van te watertanden. Ze wordt er ook dik van

Utrecht 2 April 1944

Lieve Oossie,

Daar komt weer een brief van je oudste nicht van N^o 100. Hoe staat het leven. Ben je nog altijd de zelfde? Petertje lijkt op jou. Haar mond is precies ‘t zelfde. Ze zegt al tikke takke – dat heeft je Paps haar net vanmiddag geleerd. Vanmiddag heb ik bij jullie gedineerd, omdat Lily belijdenis gedaan had, vanmorgen. Ze zal je zelf er wel over schrijven. ’t Was belabberd dat jij er niet bij was – ik heb je erbij gedacht, dat ging best. Volgende maand is ’t al Mei en al zie ik jullie niet de eerste Mei al in Holland, toch is er een jaar voorbij en zullen jullie wel eens gauw met verlof mogen komen. Lily heeft vanavond Piet Laseur bij zich en ze heeft nog andere vrienden. Je zult je zusje niet meer kennen, als je thuis komt. Je nichtje is nog een verstokte vrijgezellin. Ze hoopt ’t niet haar hele leven te blijven, maar de candidaten worden schaars. Dit ter opwekking en opdat je niet al te veel schrikt, als je gefêteerd wordt, wanneer je thuis komt weet je al dat ik een baan heb in Amersfoort? ’s Morgens om ½7 sta ik op en om½9 ben ik in A’foort bij een mevrouw, heilgymnast, masseuse. Zij verwacht een baby. ’s Morgens help ik in de huishouding, hol me een rotje en ’s middags help ik met haar – of zij leert mij- de patiënten. ’t Is heel prettig werk. Over een paar weken komt ’t meisje, voor wie ik inval, omdat ze ziek was, weer terug maar ik mag ook blijven. De baby komt eind September. ’t Zijn rustige, aardige mensen, die meneer en mevrouw, nog jong en ze kunnen precies om de zelfde onzin lachen als wij. ’t Is zo gezellig, dat ik soms denk, dat ik er gelogeerd ben. Wat ijverig ben ik, vindt je niet, maar ’t is fijn om in deze tijd ’t flink druk te hebben, dan heb je geen tijd om aan andere dingen te denken. ’s Avonds ± ½8 ben ik weer thuis. Donderdag en Zaterdag ben ik vrij. Donderdag moet ik zelf naar les en ’s Zaterdags moet ik zelf les geven aan kinderen ’t gevolg is dat ik alle dagen hol en thuis geen rust heb. Over een paar weken zal dat wel over gaan, misschien. Als je thuis komt vraag ik een paar dagen vrij. Fijn zal dat zijn, dat je thuis komt, bedoel ik. Heb je meneer Fischer nog gesproken? Ik begrijp eigenlijk niet dat hij nog steeds in Berlijn is. Maar ja, er zijn wel meer dingen, die ik niet begrijp. To is thuis + extra rantsoen om van te watertanden. Ze wordt er ook dik van, ’t misstaat haar niet. Morgen is Mies jarig, twintig jaar wordt ze. Ze heeft twee vrijstellingen voor haar 1^e deel analistenexamen, nu hoeft ze geen mondeling te doen. Een knappe zus heb ik, vind je niet? Paps heeft ’t nog altijd steen druk. Gisteren (Zaterdag) kwam hij pas om 11 uur thuis, daar hij na 7 uur nog naar Tuindorp, A’damse straatweg en Ruissdaelstraat moest. Hij moet alles per fiets doen en dat gaat niet vlug. En nu, Oos, ga ik naar bed; de klok wordt verzet en daar ik vroeg op moet, moet A ook vroeg naar bed. Ik verdien ƒ 10,- per week, daar gaan ƒ 4,- van af voor de reis toch ben ik zeer trots op mijn eerst verdiende geld. Nu wel te rusten, ik hoop dat je dit epistel ’s avonds krijgt. Doe je de groeten aan vrienden en bekenden?

Liefs en kusjes van

Arike