Zondag 23 Jan. ‘44
Vanmorgen om half 5 opgestaan om
in de rij te gaan staan voor kaarten voor de opera, waar de volgende week
zondag “Meistersinger” ten gehore gebracht wordt. Om elf uur was ik weer thuis.
Het is wel zonde van de tijd, maar ik wil toch beslist eens een Wagner opera
horen in de beste uitvoering die er te horen is. De voorstelling begint om 12
uur en duurt tot 5 uur! We hebben dus wel waar voor ons geld. Ik kon maar twee
kaarten krijgen, gemiddeld sta je dus drie uur voor één kaart in de rij.
Verder gaat alles goed. Ik hoop
dat jullie weer bericht gekregen hebt dat alles goed was na Donderdag. Ik heb
de laatste tijd niet veel plezier meer in het brievenschrijven, ik weet niet
hoe dat komt. Je merkt langzamerhand dat het contact, de gedachten uitwisseling,
per brief toch maar erg slecht gaat, in ieder geval erg onvolledig. Jullie
gezamenlijke brief van kerstmis vond ik erg aardig, maar ik ben toch blij dat
ik deze brief niet op de kerstdag zelf kreeg, ik word er n.l. een beetje
sentimenteel van, en dat is helemaal niet prettig. Je moet hier leven van het
ene moment in het andere, anders heb je geen leven. Verder ontving ik de brief
van Lily van 29 Dec., een prettige lange brief. Later bericht heb ik niet
ontvangen, het nieuwe jaar zet dus slecht in. Ik ben benieuwd of de post in
Holland nu ook sneller zal gaan, maar het zal wel weer ijdele hoop zijn. Ik sta
versteld over de rust die er schijnbaar heerst bij de familie van Pump. Daar
snappen we nu niets van hier. Ik ben erg benieuwd naar het schilderij van Lily
, het lijkt me voor later erg leuk. Dat geval met dat pakje van me is erg gek,
ik moest er hier ook nog maar eens naar vragen, maar ik vrees dat het gestolen
is. Je kunt ook niemand weer vertrouwen tegenwoordig.
Van Hajo nog steeds geen brief ontvangen,
die zal wel niet naar de post gebracht zijn of zoiets. Dat ik wel wat van mijn
talen bij geleerd heb, merkte ik deze week. Bij de kapper vroeg de bediende,
toen hij klaar was, en we een uitgebreid gesprek hadden, of ik “Fronterlauber”
was, hij had niet gemerkt dat ik geen Duitser was! Dat is wel eens erg
makkelijk. Veel plezier heb ik van mijn Frans. Het komt herhaaldelijk voor dat
ik Hollands praat op de tram, en dan met een half oor luister naar de
gesprekken van Fransen. Vooral de Françaises hebben er een handje van
opmerkingen te maken over de passagiers. Als ik dan uitstap laat ik even merken
dat ik ze helemaal verstaan heb, en dan heb ik echt “lol”. Aan Arike had ik een
uitgebreide verjaardagsbrief geschreven, met een brief voor de hele No 100
familie er bij, maar ik kreeg hem terug, omdat er te veel papiertjes in zaten!
Twee vel was maar toegestaan! Nu kan ik hem niet meer sturen, ik zal een
kaartje sturen.
Gisteren heb ik een reusachtige
bof gehad, ik heb n.l. een studieboek dat ik al een paar jaar zocht op de kop
getikt. Het kostte wel wat moeite, omdat ik geen papieren had waarop
tegenwoordig de studieboeken die de studenten kopen aangetekend worden, maar
tenslotte heb ik de man kunnen overtuigen dat hij een uitzondering voor me
moest maken. Het gaat om het leerboek van Karrer Org. Chemie. De bestelling bij
Broese kan dus afgezegd worden.
Mijn adres heeft een
aanvulling gekregen, er moet voor de stad een één staan in een cirkeltje, dat
is ter vereenvoudiging van de bestelling. Kijk maar hoe ik het heb geschreven
achterop de enveloppe.
Er schijnt weer “voor-alarm”te
zijn, er is dus binnen 10 minuten alarm te verwachten.
Snel alles bij elkaar pakken, om
tenminste tijd te hebben om naar de kelder te komen.
Veel liefs
Oswald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten