Berlijn 21 Dec. ‘43 Brief 28 Laat ik maar direct een brief schrijven, nu ik nog vers onder de indruk ben van een geslaagde verjaardag

Berlijn 21 Dec. ‘43

Lieve Paps, Mams en Lily

28

Laat ik maar direct een brief schrijven, nu ik nog vers onder de indruk ben van een geslaagde verjaardag. Vooral het part dat jullie daarin hebben stel ik zeer op prijs, de felicitatie van Mams (3 Dec.) en Paps (11 Dec.) kwamen precies op tijd, gisterenavond! Met nog een brief van Mevr. van Dam (moeder van Henk). Wat een toeval, dat die brieven op tijd kwamen! Het toppunt is dat er vandaag wéér drie brieven zijn, n.l. van Arike en Mies, van Mans (Frans) en van Mijnheer Fischer, die gelegenheid heeft jullie te berichten over mijn gezondheidstoestand na bombardementen.

Maar deze brieven zijn niet de enige reden tot vreugde, mijn verjaardag was erg gezellig. Eerst Zondag, ik had een koek laten bakken, zoals ik in Holland nog nooit gegeten had, zó lekker. Een half pond suiker, een pond wit meel, en wat boter zaten er in, het mocht dan ook wel lekker zijn, maar het was wel véél beter dan ik verrasd verwacht had. Aanwezig waren: Klaas en Kees Booy, Jan Egberts, Jan Nijman (vriend van J.E.) Jan Pels Rijcken, en verder nog twee vrienden van Kees Booy, die er toevallig waren, we vierden het n.l. bij Kees op de kamer. We hebben er koffie (namaak) bij gedronken en sigaren bij gerookt, het was echt ouderwets, echt genoeglijk. Alleen jammer dat we zo lang hebben moeten  reizen, het verkeer is weer eens in de war. Vroeger liep alles altijd precies op tijd, maar de laatste maand is het mis. Vooral voor de mensen die naar de fabriek moeten is dat erg lastig.

Dat was de Zondag, eigenlijk niet verantwoord in deze tijd, een dag tevoren je verjaardag te vieren! Voordat ik aan de maandag begin, eerst even een bordje pap naar binnen werken!

Dat zit er al weer in. Tegenwoordig kook ik voor twee dagen: een flinke pan aardappels met jus en een pan pap. Dit is om tijd te besparen. Maar meestal is het effect, dat ik alles op één dag op eet, en dan ’s nachts niet kan slapen omdat mijn maag te overladen is!

Maar nu de Maandag. Het begon al goed, ik had mijn sleutels vergeten en dus kon ik op de fabriek niet bij mijn spulletjes komen, geen witte jas, geen lichte schoentjes, geen lepel om te eten, enz. enz. Uit ballorigheid gaf ik me toen een jaap in m’n vingers, zodat het bloed vloeide. Na dit begin ging het werk weer, ik werd nog even besproeid met ether, door een leerling laborant die nog niet wist hoe je daarmee werken moest, maar verder ging alles voorspoedig. ’s Avonds heb ik een 10 L bier gehaald, en ik had wat koeken gekocht (waarop ik jam gesmeerd had) en toen hebben we met zijn achten de hele avondgezellig bij elkaar gezeten. Jan belde op vanuit Herßbergen, even een echte attentie van Jan! (Wat een lager is dit, waar ze de telefoon voor je aannemen!). Er waren aanwezig: Bob, Thijs Vinks, Edzard Engelkens (kamergenoot) verder Ad den Besten, Cor Wiegers, Jan de Boer (student, niet van de groep, woont ook in het lager, mede kennis van Elsbeth Poleman), en Han Nughteren. Het was erg gezellig, we hebben nu langzamerhand voldoende samen geleefd, om echt gezellig te kunnen praten. Vroeger was dat soms wat moeilijk, omdat het zo’n heterogeen stel is, hier bij het Kabelwerk.

22 Dec.

Vandaag Mijnheer Ficher opgebeld. Geweldig, zeg, dit is het beste verjaarscadeau dat ik in deze tijd verwachten kan: als er gebombardeerd is bel ik hem op, of schrijf een briefje, en dan is het 24 uur later bij jullie! Maar wees voorzichtig, en reken er niet op, want als de verbinding hier in Berlijn niet werkt (b.v. telefoon) dan kan ik hem niet bereiken, en dan krijgen jullie natuurlijk ook geen bericht. De brief van Ficher deed er binnen Berlijn 5 dagen over, jullie begrijpt dus dat het geen wonder is als ik hem niet bereiken kan. Ik ben geweldig blij met deze methode van berichten, als jullie maar weet dat ik gezond ben dan slapen jullie tenminste goed! Brieven komen dan later wel. Ja, wat was dat geweldig leuk, al die brieven precies op tijd. Vandaag weer een brief, van Mevr. Echtberts en Hermien (verloofde van Jan). Ik krijg me anders een stapel post niet leuk meer is om te moeten beantwoorden! Die proffen van me moet ik ook nog geluk wensen met 1944, idem nog andere mensen, b.v. die nicht Genouy, de moeder van Barend enz. allemaal niets als je rustig achter je bureau zit, maar als je dat zo in verloren ogenblikjes moet doen valt het niet mee.

Verder gaat alles zijn oude gangetje. Ik ga nooit meer uit maar dat begint me al de keel uit te gangen. De concerten beginnen nu om 3 uur, zodat je vóór donker thuis kunt zijn. Het vervelende is, dat we tegenwoordig de verloren tijd moeten inhalen, maar het is al mooi dat we vrij krijgen! Ik hoop binnenkort weer eens een goed concert te horen, ik heb er echt behoefte aan.

23 Dec.

Brieven geschreven aan Prof Kögl en Bijvoet, waarmee mijn tijd verprutst, antwoord op jullie brieven in volgende brief

In haast

Oswald

P.S. Mijnheer Fischer heeft voorgesteld, dat ik maar eens bij hem moest komen om kennis te maken, dit woedt dan na Nieuwjaar.