Utrecht 11 October 1943 van Paps. Je zult zóóveel Visa moeten hebben dat het verschrikkelijk ingewikkeld zal zijn.

Utrecht 11 October 1943

Mijn beste Oos,

Het is wel heel kort op elkaar dat ik je nu schrijf, maar deze keer slechts een kort briefje.

Toen ik Zaterdag thuis kwam lagen er drie brieven van je tegelijk en daardoor is de hele situatie weer opgeklaard. Wel vervelend dat die brieven van je zoo onregelmatig aankomen, maar enfin, we weten nu weer eens dat we ons een volgende keer niet ongerust behoeven te maken. Een strop dat je die winterjas niet gekregen hebt. Mams heeft direct gereclameerd maar wat helpt je dat. We zitten nu in vrees en beven over je mooie blauwe pak dat we twee weken geleden hebben verzonden; we vrezen nu het ergst. En hoe gaat het nu deze winter!

Wat je schrijft over een mogelijke hervatting van je studie heeft me verrast. Dit geval heeft natuurlijk ook weer twee kanten en ik raad je sterk aan hierover eens grondig te praten met je kameraden en niet te overhaast te werk te gaan teneinde te voorkomen dat je weer alleen komt te staan. Het mooiste zou natuurlijk zijn als jullie gezamenlijk terug kwaamt, zoals je gezamenlijk bent gegaan. Ik kan natuurlijk van hieruit in het geheel niet beoordelen of zulks tot de mogelijkheden behoort.

Je plan om eerst naar Grandpère te gaan zal, meen ik, wel onuitvoerbaar blijken. Je onderschat de moeilijkheden, ook de financiële, naar ik sterk meen. Tussen Duitschland en Frankrijk is geen vrij financieel verkeer, nog afgezien dat je zóóveel Visa zult moeten hebben dat het verschrikkelijk ingewikkeld zal zijn. Zorg in elk geval dat je voldoende met papieren gedekt bent, anders zit je zoo weer terug in een fabriek waar je het minder goed hebt dan thans.

Dat is voor vandaag alles; het meeste nieuws wat hier is heb ik je een paar dagen geleden reeds geschreven. Gisteren hebben Maarten en Nel bij ons gegeten; Maarten heeft verklaard dat hij op den duur dat niet bij de Spoorwegen blijft; niet dat het werk hem niet bevalt, in tegendeel, dat vindt hij heel prettig, maar Utrecht is hem wat te droog, hij wil dichter bij water zitten. Hij wil thans bij Vechten een plas kopen om eigen water te hebben. Als dat lukt blijft hij, anders niet. Tableau! Je hebt mensen die weinig leren van grote gebeurtenissen, tot ze hard hun neus stooten. Ik meen dat dit met hem ook wel het geval zou kunnen zijn. Maar misschien is het wel allemaal pose, hij is nu eenmaal van ’t poseren, maar als puntje bij paaltje komt zal hij zich nog wel eens bedenken.

Nu jong, vele groeten van allen en een hand van je

Vader.