VII
Berlijn Vrijdagavond 8 Oct ‘43
Lieve Paps mams en
Lily
Het is erg jammer maar ik moet
beginnen met boos te zijn, omdat mams nog steeds te veel levensmiddelen stuurt.
Ik heb jullie waarschijnlijk wat dit betreft slecht op de hoogte gesteld, maar
ik meen toch geschreven te hebben: stuur niet zo veel, het is te bar; ik eet
beslist véél beter dan jullie. Nu stel ik een ultimatum: wat ik vind dat er te
veel in zit, stuur ik per omgaande terug. Dit is geen grapje, dit “binnen
daadzaken” zouden ze in Ommen zeggen. Vanavond heb ik het pakje van 21 sept.
(met de post) ontvangen, en bovendien een kaart, dat ik een pakket kan afhalen
in de Friedrichstraße, dat is dus een pakket met van Gent en Loos. Vandaar dus
mijn uitval. Ik heb n.b. nog een half roggebrood, en een halve koek, en 1000 gram brood aan
bonnen (deze week) die morgen op moeten. 63 kg wijst de weegschaal tegenwoordig aan als
ik er op sta, een klein gedeelte komt daarvan op de rekening van dikkere
kleding, maar 3 pond
ben ik toch zeker zwaarder gewordende laatste maand. En dat, terwijl ik haast
niets eet van de voorraad.
Vanavond heb ik bovendien een
brief van mams (in het Frans) gekregen, van 17 sept. morgen stuur ik hem door
naar Grandpère. Stuur deze brieven toch aangetekend, zo duurt het toch te lang,
zes weken op zijn minst. Ik zal hem expres verder sturen met een
begeleidend schrijven van mij.
Dit in de zakelijke kant van de
zaak, kortom dit was zakelijk. Nu eerst wat gezelliger. Is het niet een mooi
stuk papier waar ik op schrijf? Van Bob bekregen, waar het vandaan komt, daar
wordt niet over gepraat, maar het is mooi papier. Wat een post heb ik deze week
ontvangen! Ten eerste zaterdag, een pak boeken uit Amsterdam, van ten Have,
Christelijke lectuur. Erg actueel. We waren op het lager juist aan het praten
over het eventuele naar huis gaan toen het pak daar aankwam. Er was een dagboek
bij. Ik zoek direct op: 2 oct. “Wilt gij lieden ook niet weggaan?” Als dat nu
niet actueel is dan weet ik het niet. Verder ontving ik een brief van Lily, erg
lang en gezellig, ik zal hem even over lezen, al is hij erg lang, ik hoop dat
ik mijn inspiratie niet kwijt raak ondertussen. Wat leuk zeg, dat aquarium van
je! Ik hoop dat het nog leeft als ik terug kom. Laat Henk maar niet te veel aan
de baby komen, hij mocht er eens experimenten me gaan uithalen. Overigens ben
ik blij met vorderingen van Petertje. Groetjes terug aan Pump en aan de verdere
Milius familie. Met de Jan die verloofd is dacht ik aan Jan Milius maar het
blijkt Jan Lankester te zijn. Ook al goed, ik gun het ze allebei.
Wat een groot vel is dat, ik zal
maar wat meer uit elkaar gaan schrijven, anders wordt het een boekdeel, en, al
kan ik wel aardig kletsen op papier zulke vellen is toch wel iets te veel van
het goede. De brief van Lily van 18 sept. De brief van Paps heb ik op mijn
kaart van Maandag al beantwoord, arme paps met al die vrouwen thuis. Ik hoop
dat ik er weer gauw bij ben. Over het tekenen wordt anders niet meer gepraat,
we hebben er een paar leuke weken door gehad, en dat is alles. Niet iedereen was
het er echter mee eens op deze manier naar huis te gaan.
Mijn adres is nog steeds het
zelfde, brieven die naar het lager gegaan zijn krijg ik ook wel, wees daar niet
bang voor. Ik doe op het ogenblik nog moeite in het goede lager te komen, dit
zal wel lukken denk ik, niet direct, over een paar weken denk ik.
Morgen zal ik een pakje naar
Grandpère sturen, en een pakje naar huis met kleren die kapot zijn en boeken.
Ik weet niet of ik wel tijd heb, maar anders wordt het hoogstens Maandag. Mijn
weekenden zijn nog steeds veel te druk bezet.
Van Langerhorst heb ik de muziek
ontvangen, en ik heb er al in gestudeerd ook. Hartelijk bedankt voor de moeite,
het is jammer dat ik niet meer tijd heb voor die dingen. Hebben jullie de
pakjes al ontvangen? Hoe bevalt de “acetyleen baum?”. Dit is het gebied waar ik
in werk, zo ongeveer.
Eergisteren ontving ik de brief
van mams (kaart liever gezegd), waarin ze haar nood klaagt over de pakjes. Na
het pak waarop ik uren moest wachten, heb ik niet meer hoeven te
wachten, dat is wel sterk. Bob krijgt altijd heel gewone pakjes, probeer het
dus eens op een ander postkantoor, waar ze niet zo kinderachtig zijn. De
brieven kun je misschien ook beter in Ouderkerk aan laten tekenen? Denk er om,
mams, nooit met de handen in het haar zitten, daar zijn de tijden niet naar, en
je haren worden er maar grijs van. Als mijn pak over is, hoef je voorlopig geen
pakje te sturen, of liever gezegd: mag je geen pakje meer sturen.
Zaterdag 9 oct
Dus afgesproken, geen
levensmiddelen meer totdat ik schrijf dat ik ze weer kan ontvangen. Stel je
voor binnen kort verhuizen met al dat spul, dat is verschrikkelijk lastig. Ik
zit in de kelder op de fabriek te schrijven, er is weer eens bezoek in de
lucht.
Het is weer genoeg, ik heb dit
grote vel tenslotte met onzin vol gekregen.
Tot schrijvens maar weer en goede
moed,
Veel
liefs
Oswald
P.S. Ik stik in de gedroogde
appeltjes, er is hier voldoende groente te krijgen, vanavond in de stad
heerlijke spinazie gegeten, dus maak je daarover niet ongerust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten