3 sept ‘43
Lieve Paps mams en
Lily.
Het leven gaat weer zijn
gangetje, ik hoop dat het bij jullie ook allemaal rustig door gaat. Het was
deze week wel weer wat onrustig, maar weer niet in onze buurt. Wat de
uitwerking van de brisantbommen betreft, ben ik wat gerust gesteld, ik heb
gezien hoe de uitwerking was van een bom, die op 15 m van een schuilkelder
gevallen was. De straal van het gat was 2½ à 3 m , er stond geen boom meer
overeind in de buurt, maar aan de schuilkelder mankeerde niets. Je moet de bom
wel precies op je hoofd krijgen wil er iets gebeuren. Wel waren de deuren van
de schuilkelder naar binnen geslagen, en de mensen lagen allemaal door elkaar
op de grond, maar er was niemand gewond. (red: Het kaartje van 1 sept doet dus wel wat luchtig over wat er waar gevallen is)
Na deze inleiding zal ik maar weer
eens wat gezelliger worden, en n.l. gaan praten over winterkleren die
waarschijnlijk toch wel hierheen moeten komen. De tijd gaat geweldig snel moet
ik zeggen, dat we nu al weer bijna vier maanden zitten, het is haast niet te
geloven. Één winterpak heb ik hier, maar dat is meer een fabriekspak, en die
erge zigeuner allures ben ik langzamerhand kwijt geraakt, ik wil er nu wel eens
netjes uit zien. Welk pak er nu in aanmerking komt, waarschijnlijk mijn blauwe
pak. Veder mijn oude winterjas. Het is misschien wel raadzaam deze spullen bijtijds
te sturen, als het transport in de war komt voor alles gestuurd is, en dat ik
niet bijtijds naar huis kan, dan loopt alles mis, en dan zit ik in de kou. Nu heb
ik mijn trui hier, erg koud kan ik het dus niet gouw hebben.
Gisteren heb ik geprobeerd een
pakje te gaan halen maar er stonden te veel mensen, ik kwam niet aan de beurt
voor sluitingstijd. Vanavond maar weer eens proberen. Over de appels uit het
vorige pak kan ik ook verslag uitbrengen: ze zijn heerlijk, verrukkelijk, en er
is er niet één gekneusde bij. Zo komen natuurlijk van het boompje bij mijn
bijen, ik zie ze al hangen zo half bij de 12 boerderijen. (De buren, de fam. Twaalfhoven) Heeft Frans ze
geplukt deze keer?
3 sept Half zes.
Het begin van mij brief is niet
erg vrolijk geloof ik, maar dat komt omdat ik de krant nog niet gelezen had,
moet je maar rekenen. Thuis lagen bij aankomst twee brieven op me te wachten,
één van prof. Bijvoet, en één van paps, niet aangetekend van 23 Aug. Dat is
snel!
Laat ik eerst eens de brief van
Lily van 16 Aug beantwoorden. Leuk dat je plezier hebt in je werk, dan gaat de
tijd gauw. Het is alweer vrijdag, deze week is weer omgevlogen merk ik. De tijd
gaat hier sneller dan ooit, wat mij betreft. Aan wie schreef je nog meer,
behalve aan Wim G. en Schop? Deze Jan ken ik niet geloof ik. Het paspoort is
verlopen, ik heb er niet veel aan, maar de Schutzpas is voldoende. Gut, ik zie
dat ik deze brief al lang beantwoord heb! Sorry. Nu mams. Je briefkaart van 16 Aug
gisteren ontvangen. Er staat niets in over wat ik te verwachten heb in de
pakjes, maar de pakjes komen altijd eerder dan de brieven!
Wil je nog een paar kousen
sturen? Niet te dik en niet te dun. Maandag kan ik pas mijn schoenen halen die
bij de schoenmaker zijn, ik hoop tenminste dat ze bij het laatste feest niet
verongelukt zijn. Verder wil ik jullie door bemiddeling van de boekhandel een
Duitse grammatica te sturen. Ik wil eens wat minder fouten maken met naamvallen
en zo, en hier legt niemand dat goed uit. Een Franse zou ook erg welkom zijn.
Heb ik al geschreven dat het meisje van Klaas moeilijkheden heeft omdat ze te
veel geschreven heeft in een brief, die ze n.b. met iemand meegegeven heeft.
Erg vervelend. Informeer maar eens. Nu de brief van Paps. Ik heb weer weinig
tijd helaas, deze brief neemt Bob mee, en hij gaat om zeven uur weg, (ik ga
mee) en nu is het al kwart over zes, en ik moet mijn aardappels nog schillen en
opeten.
Die geschiedenis met de witte jas
neem ik werkelijk zo op als ik schrijf hoor. We hebben hier ondanks alles erg
veel plezier. Dinsdag b.v. de hele avond in het lager bier gedronken en liedjes
gezongen, we hebben het hele lager op stelten gezet. Het was een verjaardag zie
je. En daar kwam me ’s nachts nog een jubileum uitgave van de RAF bij. Het
geheel was kostelijk.
Ik heb nu bijna een volledige
lijst van de studenten hier, ik zal die als ik tijd heb wel eens overschrijven
en naar huis sturen. Ik ben blij dat de bijen op de heide staan, maar het zal
wel weer niets worden. Die fabriek van paps zou ik wel eens willen zien, vooral
Zijl als stoker, om een plaatje van te maken!
Voor een pas hoeft paps geen
moeite meer te doen. 23 Aug – 3 Sept is niet lang voor een brief.
Wat betreft het treffen van
maatregelen voor onvoorziene omstandigheden. Ik heb b.v. een tablet pervitine
te pakken gekregen, voor het geval ik onder zéér bijzondere omstandigheden lang
achter elkaar moet reizen of zo.
Verder niet veel nieuws, alleen
dat ik razende honger heb, en dat ik weer eens lekker gekookt heb vandaag.
Afgesproken dus: jullie maken je
niet bezorgd over bommetjes of zo; die vallen hier niet, en als ze vallen is
het niet erg.
Veel liefs
Oswald
Red:
Pervitine was het
stimulerende middel dat de Blitzkrieg voor het Duitse leger mogelijk maakte.
Recente publicaties maken duidelijk dat de soldaten in en na 1940 door het gebruik van dit middel enkele
etmalen onafgebroken in de weer konden blijven zonder slaap of vermoeidheid te
voelen. De geallieerden hebben overwogen dit middel op D-day ook in te zetten maar dat is niet gebeurd.
Tegenwoordig
is de werkzame stof in pervitine bekend onder de naam chrystal-meth, illegaal
in gebruik als party drug. Het middel is echter verslavend en de bijwerkingen
bij langdurig gebruik zijn niet mis. In latere oorlogsjaren smeken Duitse
soldaten in brieven naar huis bijna of men het middel niet op kon
sturen, de verstrekkingen waren niet genoeg en het was thuis gewoon in de winkel te
koop.
Een van de
bijwerkingen is hallucineren. Er zijn voorvallen bekend uit de slag om
Stalingrad dat een afdeling alle munitie verschoot op een niet bestaande
vijand, waarna men zich over gaf omdat er geen bevoorrading kwam. Een paar verdwaasde Russen namen dan tientallen Duitsers gevangen.
Oos lijkt het middel gelukkig alleen gekocht te hebben voor een zeer uitzonderlijk geval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten