21-8-‘43
Lieve paps, mams en
Lily
Na een periode van koud weer is
het hier gisteren weer erg warm geworden, te warm natuurlijk, zo gaat het
altijd. ’s Avonds als we terug komen van de fabriek, trekken we alle kleren
uit, en dan een hemdje en een korte broek weer aan, en dan hebben we het nog
warm. Over de kamer hebben we nog geen nieuws gehoord, we hebben maar liever
geen nieuws in dit opzicht. Telkens horen we van andere mensen dat ze van hun
kamer moeten, en we hopen dus maar dat we vergeten worden.
Deze week ontving ik de koffer,
die aan de verwachtingen ruimschoots voldoet. Het is alleen jammer dat die
dingen zo zwaar worden van hout. Daarom vroeg ik om iets als een draagriem,
zo’n riem als de witkielen hebben, zodat ik de koffer met mijn schouders kan dragen. Mams heeft dit verkeerd
begrepen, en zegt in een brief dat ze een fietsriempje zal sturen. Die snijdt
door mijn schouders heen, als hij heel blijft! De riem die ik meegenomen heb,
is wel goed, maar te smal, en verder heb ik hem al nodig om die dikke koffer
dicht te houden.
In mijn vorige brief vergat ik te
schrijven dat ik de brief van Mams van 5 aug. ontvangen had! De broer van Bob
is pas deze week terug gekomen, maar de brief had ik al eerder. Er zijn meer
jongens die verlof krijgen als ze roodvonk gehad hebben. Mijn collega’s die nog
thuis zitten krijgen het niet makkelijk, hebben we hier al uitgemaakt.
Gisteren ontving ik een briefkaart
van mams van 11 aug. waarin een brief aangekondigd wordt van twee velletjes! Ik
ben erg benieuwd; de kaart heeft de weg naar hier dus inderdaad sneller
afgelegd dan de brief. Gisteren ontving ik ook over de post 250 Mark,
uitbetaald door het postkantoor. Voorlopig zit ik er dus warmpjes bij! Het geld
op de bank zal ik daar maar laten, de rest verdeel ik een beetje, thuis wat en
wat op zak. Het is te warm om zo’n zakje om mijn hals te hangen, dat Mams het
goed vindt dat ik het geld maar gewoon in mij portefeuille draag.
Thuis hebben we een vordering
gemaakt wat betreft de slaapgelegenheid, het kleine kamertje naast de onze
hebben we geannexeerd. Als er bezoek komt moet de zoon des huizes er weer
slapen, maar dat is gelukkig maar zo nu en dan. We slapen dus nu beiden in een
echt bed. De divan was wel goed maar een beetje rond is zo’n ding altijd, en
dat ligt op den duur toch niet prettig. Wat hebben jullie weer een hoop lekkers
gestuurd, het is geweldig gewoonweg. Het roggebrood was deze keer tien keer zo
lekker als anders, dat komt waarschijnlijk door de goede verpakking, (en, denk
ik, de betere kwaliteit?). Er was geen sprake van schimmel, en het zag er uit
en smaakte of het zo uit de oven kwam, zo vers. En dan de koekjes! Vandaag, als
het clubje weer bij me op bezoek komt, zal ik ervan tracteren. Verder zal ik ze
ook een kopje chocola of zoiets schenken. Zulke dingen maken het leven
prettiger, voor zover dat hier mogelijk is.
Het pakje dat ik zaterdag zou
versturen naar Grandpèreis pas dinsdag weggegaan, ik heb het aangetekend, en
dat koste eventjes 2 Mark 15 pf. Vandaag stuur ik de rest van de rijst. Ik hoop
maar dat het aankomt. Ik zal maar niet aantekenen, dat is toch wel wat duur.
Mijn werk bevalt me best tot nu
toe, ik raak wat ingewerkt in de methodes van werken en niet werken hier, alles
gaat nu wat soepeler. Ik doe ongeveer het werk dat Schröder doet in O’kerk,
gelukkig nogal wat afwisselend. Mijn baas was in het begin akelig precies wat
de tijd betreft en zo, en hij moest altijd precies weten wat ik ging doen, en
gedaan had, maar dat is allemaal wat beter geworden nu hij ziet dat alles
klopt, en dat mijn werk goed is.
Zat. middag
Het is vandaag weer geweldig warm
geworden, en ik heb eigenlijk wat last van de warmte, ik zal dan ook wat gaan
slapen als deze brief weg is. Vorig weekend was erg gezellig bij Gijzel en
Schoppy. De derde van het stel daar, een dominees zoontje, Hans Grolle, heeft
bij Mies in de klas gezeten. Één van de 26 bij ons is trouwens ook een goede
kennis van de van Egmonden, n.l. Ad den Beste, (theologie). Wat is de wereld
klein. De tweede dominee bij ons, Cor Wiegers, (Alkmaar) is een kennis van Henk
v Dam en Co Broeder. Ik ben bezig een lijst te maken van alle adressen en
manen, als hij klaar is stuur ik een afschrift naar huis. Misschien hebben
jullie daar wat aan. De jongen die naar huis zou gaan en die al ontslagen was,
werkt nu weer, van naar huis gaan komt natuurlijk niets meer!
Het eerste bordje dat ik gestuurd
kreeg was wel erg practisch, maar niet voor de hoeveelheden die we hier eten!
Nu ik er twee heb gaat het best. Het buik-loop-klokje van Lily heb ik direct
als zodanig herkend; dat heb ik geloof ik al eens besproken is het niet? Erg
veel dank voor de sigaren, ik zal er vandaag één roken met Jan.
Van cacao en thee en zo ben ik
voorlopig goed voorzien, we drinken eigenlijk maar weinig van dat spul, meer
bier over het algemeen, stuur dus maar niet meer, ik kan nog maanden toe.
Ik wilde nog eens aandringen wat minder
te sturen, maar sinds vanmorgen is er weer een aanzegging bekend geworden dat
alle buitenlanders bij AEG in lagers moeten, en lager verpleging krijgen,
d.w.z. geen bonnen. Dat is erg beroerd als het door gaat maar we trekken er ons
maar niet veel van aan, anders heb je geen dag rust. Maar stuur toch maar niet
meer dan eens in de twee weken een pakket.
Ik schreef al dat het geld nu in
orde is, alles ontvangenen niets meer nodig.
De labjas bevalt best nu ik er aan
gewend ben, en hij staat niet eens zo gek. Ik ben benieuwd of het nu werkelijk
een vergissing was of niet.
Misschien komt er deze week nog
een snelle brief, waar ik ook meer tijd voor heb, want ik schrijf hier wel héél
erg slecht. Dat is nu iedere week weer het zelfde, ik begin zaterdagsmorgens
vroeg al, en toch is het nog haasten. Maar ik heb dan tenminste ’s avonds wat
meer tijd.
Over het weekend bij Gijzel
schrijf ik nog wel eens uitvoeriger.
Veel liefs
Oswald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten