Alarm nr. 192 van 19:50 tot 20:35
Vrijdag 2 Feb.
Uitgeslapen, Jan de boodschap
meegegeven dat ik naar de tandarts moet. Inderdaad heb ik de laatste dagen last
van kiespijn, en dat is vervloekt vervelend. Twee jaar is het geleden dat ik
een tandarts aan mijn kiezen gehad heb, en dan krijg je gaatjes. Eerst inkopen
gedaan, achter aardappels aan (niet gekregen!). Brood is er vandaag volop. Op
de nieuwe bonnen wordt niets afgegeven, de run op levensmiddelen is dus niet
meer mogelijk. Naar Köpenick om de was te halen. In Köpenick, Friedrichshagen
en nog in Rahnsdorf zijn veel bommen gevallen. Van de juffrouw in de wasserij
gehoord hoe de buitenlanders in Silesien behandeld werden. Toen de vrouwen
geëvacueerd werden, gingen de mannen allen in de Volksstorm. De buitenlanders
moesten op de fabriek blijven. Daar heb je het al, we hebben onze
voorraad dan natuurlijk in het lager als er zoiets gebeurt.
Bij de schoenmaker van Kees
geweest, gegeten in het restaurantje van deze twee schoenmakers, Hollander en
Rus. Kees komt er later ook bij. Voor het eerst sinds mijn séjour in Berlijn
verzadigd uit een restaurant weggegaan.
Bij de tandarts van Kees
behandeld, het is inderdaad een kies die me de pijn heeft bezorgd.
Beschuit gekocht, en naar huis. v.
Duren komt op bezoek. Ze werken nu alleen maar ’s nachts meer daar in Tegel.
Alarm. Morgen geen werkdag, Maandag wel.
Jan :
Vrijdag 2 Februari 1945.
Vanmorgen weer eens alarm, van
3.40-4.30. Er vielen weer een paar bommen, maar veel om het lijf had het niet.
Na afloop ben ik weer een uurtje in bed gekropen, omdat de treinen na alarm
toch altijd beroerd rijden. Niettegenstaande dat had ik toch nog 1½ uur noodig gehad om op de fabriek te komen.
En in Schöneweide was natuurlijk weer geen brood te krijgen. Vanwege de
spannende toestand was Oswald vandaag thuisgebleven om nog een en ander af te
handelen: wasch halen, schoenmaker zoeken, boodschappen doen enz. enz. De
wiskundeoefeningen ’s middags gingen niet door, en dus was ik mooi vroeg thuis,
waar ik volkomen onverwacht Fred aantrof. Hij had nu gelukkig met een paar
slinksche streken een 8-urigedienst weten te krijgen.
Voor de volgende week hebben er
weer eens andere werktijden gekregen: we werken nu van Maandag t/m Donderdag
van 7.00-17.15. De andere drie dagen zijn we vrij.
Verder krijgen we nog het
gebruikelijke avondalarm, van 7.50-8.35. Er gebeurde niet veel.
In Köpenick hebben ze een zeer
groot aantal blindgangers neergegooid. Één hebben ze o.a. op de tramrails in de
Lindenstrasse laten vallen. Hij werd de volgende dag ontdekt, toen de tram er
tegenaan reed. Er gebeurde overigens niets, maar nu moesten plotseling (het was
al 8 uur terug dat de bom gevallen was) alle menschen uit hun huizen, en werd
het heele verkeer omgelegd.
Daar we morgen vrij hebben, hebben
we vanavond onze Zaterdagsche borrel maar genomen. Binnen is binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten