Vanmorgen verslapen. Jan is
vroeger weggegaan, hij moest om 6 uur op de fabriek zijn, en nu heeft hij
vergeten de wekker te verzetten. Gelukkig nog net op tijd. Springertje zal wel
boos zijn dat ze weer in de kou heeft staan wachten.
Wéér moeten werken, een hele dag
lang aan grafiekjes geknoeid voor de baas (Nowak). Niet eens tijd gehad naar
huis te schrijven. Geschrokken van het Russisch offensief. Honderd km in een
paar dagen, dat is verschrikkelijk.
Zoals gewoonlijk na een stammetje in
een rest., thuis nog wat gekookt. Voor twee dagen. En dan in stalleren we ons
(Amberg gaat weg!), ik ga rechts en Jan links van de kachel zitten, ieder met
de beentjes op een klapstoeltje. Dan een pijp in de mond, en “la terre” in mijn
handen. Vaak komt dan nog iemand van boven ons storen (Frederikse b.v. !) We
genieten echt in het volle besef dat het niet lang meer zal duren, en dat ze
het thuis verdraaid slecht hebben.
Amberg is vanavond weer naar een
kroegje, “omdat hij dorst heeft” zoals hij dan zegt. Water drinken is niet
mogelijk, en dus moet hij dan wel naar de kroeg.
Vanmiddag heb ik me weer geërgerd
aan Helga en consorten, die het bestaan om met z’n vieren, ieder een bord goede
soep te laten staan. En dan te bedenken dat een groot deel van de mensheid naar
een dergelijke soep snakt, en dat hier in Berlijn zelfs, de lagers met
lager-eten een dergelijke soep als volledige maaltijd durven voor te zetten.
Vermoedelijk zullen er voor Helga nog wel andere tijden komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten