1 October 1944
Daar gaat het maar weer, een
nieuwe maand in, of er nog niets gebeurd is, en alsof de oorlog nog jaren kan
duren. Wat er op het ogenblik in Holland gebeurt is erg, maar je kunt er niets
aan doen, en afwachten en verstrooiing zoeken is de enige methode, in dit kader
vanmorgen in de rij gaan staan voor kaarten voor het concert in de staatsopera,
Woensdag : de 8e Symphonie v Beethoven. Witkop stond ook in de rij,
en ik moet zeggen dat ik weer aardige hekel aan dat wachten gekregen heb. Het
begint natuurlijk te regenen als we nog buiten staan, tot overmaat van ramp
vertelt Witkop dat Hans v. Griffen kaarten had kunnen krijgen, maar… …geen zin
had! Dat is wel om je op te vreten.
Na afloop, toen we van 8 tot 11
hadden gewacht, naar het Restaurant v.h. operahuis om daar eens lekker te eten.
Witkop gaat ook mee, en na afloop gaat Jan B naar Tegel en ik met Witkop naar
Lichtenberg. Witkop zit er best, veel beter dan in Hertzberge. Een eigen kamer,
en betere werktijden. Ze werken daar toch in die ziekenhuizen niet lang, hoor,
vergeleken bij de fabrieken. Sieben Woudstra heeft het helemaal goed, die heeft
ook al zijn doctoraal. Daarna met zijn drieën naar Hertzberge. Die Woudstra is
een rare kerel. Jan {E}is weer eens
in een slecht humeur, te weinig afleiding.
Naar huis, (de anderen gaan naar
de bios) met 4 paar gestopte sokken en een half brood.
Van Hertzberge komt een
behoorlijke portie van mijn “gemakken”, “Betreuing” zou de D het noemen.
Thuis gegeten en toen naar het
Schauspielhaus. Jan Egberts c.s. waren gisteren geweest, naar hetzelfde
programma en hadden verteld dat er eerst een juff. kwam, die erg lelijk
voordroeg. Henriette, pardon ze schijnt Hermine te heten, Hermine Hörner dus,
is erg lelijk, maar ze draagt goed voor, daar gaat niets vanaf. Tenslotte kwam
iemand die “de terugkeer van Odysseus” voordroeg. Het stuk is niet geschikt om
voor te lezen, en de voorlezer was ook niet goed. Kortom, het geheel was niet
best.
Toen kwam de pauze. Ik heb
ontzettend moeten lachen om een stel mensen die in de rij stonden, “Schlange
stehen”. Het waren allemaal vrouwen, en benauwde gezichten dat er bij waren… …
ze stonden voor de WC!! Het Schauspilehaus is hier en daar aardig kapot, en het
resultaat is dat er maar één WC meer functioneert! Vandaar de rij!
Toen kwam Hamlet. Het toeval wil,
dat ik vorig jaar om deze tijd ook met Bob naar Hamlet ben geweest. Een van de
eerste keren dat ik uit ging. Werner Heinz was toen Hamlet.
Het stuk was enorm rijk, er staan
zulke waarheden in dat je duizelt. En een overtuigingskracht spreekt er hier en
daar uit de woorden van Hamlet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten