Pessimistische bui. Verhalen over
Holland in hongersnood, aan beide kanten v.h. front, werken op me in. Wat
kunnen we er aan doen? We moeten er nu eenmaal door. Er schijnt een totale
inundatie in Noord en Zuid Holland doorgevoerd te zijn, waarmede 70% v.h.
akkerland onbruikbaar wordt voor vele jaren. De industrie is al kapot, wat
blijft er nu over?
Erg verkouden. Vroeg weg bij
Roselaar.
Hans maakt een prachtige opmerking
naar aanleiding van verbruik van materiaal: “Fr Rose, wollen sie vielleicht eine
hose von mir haben?” Dat klonk wel erg gek.
Morgen niet naar de fabriek, te
verkouden.
Hans meldt zich als arbeider, maar
men weet nog niet waar men hem laten moet, en hij gaat voorlopig terug naar
zijn afdeling!
Jan :
Maandag 9 October 1944.
Vanavond weer bij Frl. Rose
geweest, en een stuk uit “Agnes Bernauer” van Hebbel gelezen. Wel de moeite
waard, hoewel Hebbel enorme grofheden kan debiteren.
Verder was het slot van de avond
we de moeiten waard. We brengen haar tegenwoordig altijd kapotte kleeren, die
ze dan naait. Zoo brachten Bornewasser en ik
beiden een kapotte pyjamajas. En toen ze een beetje bedenkelijk keek,
zei Hans heel goedig: “Ik heb thuis nog wel een paar oude broeken, misschien
wilt U die hebben”, waarop Frl. Rose repliceerde: “Nee, dank je wel, ik draag
mijn eigen broeken!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten