Maandag 16 October 1944. Oos : Ieder vier grote sardines, dat is geen kleinigheid. En dan de olie, heerlijk gewoonweg.

16 Oct.

De oude “kamer 20” van de Lindenstrasse heeft vanavond reünie, naar aanleiding van de blikjes van de Turkse tante van Bob, de Schetepot, en de boterbon van Edzard.

Bob begint met een gloeiend betoog over Turkije en de verbindingen die verbroken zijn, verder over het leven in de Lindenstrasse enz.

Dan wordt met moeite het deksel van de blikjes verwijderd en we kunnen aanvallen. Ik heb speciaal wittebrood gekocht voor deze gelegenheid. Het smaakt voortreffelijk, ieder vier grote sardines, dat is geen kleinigheid. En dan de olie, heerlijk gewoonweg.

Na afloop heb ik zelf een speech gehouden,waarin ik de geefster uit Turkije bedankte, en verder heel voorzichtig toespelingen maakte op de gever van de boter. Langzamerhand voelde Edzard nattigheid, tot nu toe had hij niet geweten dat we zijn boter te pakken hadden. Hij heeft eens, een paar maanden geleden, in Juni, een boterbon aan een oude kaart laten zitten, die bij ons over de vloer slingerde. Deze bon kreeg hij nu gedeeltelijk terug.

Er gaan vandaag wilde geruchten, te beginnen met den dood van generaal Rommel, tot aan strubbelingen in Hongarije toe.

Alle Hollanders uit Berlijn zullen geconcentreerd worden in één lager, wordt er nu weer gezegd.

Jan : 

Maandag 16 October 1944.

…

Ik loop tegenwoordig ook op de fabriek in Vaders uniform rond {bij gebrek aan andere goed kleding} en het is grappig zoo verschillend als de reacties erop zijn. Maar weinigen zij er die het direct als een uniform herkennen, en tot nogtoe was het alleen Niek Groenhart die meteen het geheel herkende als een brandweeruniform . maar die zit tenslotte ook in het vak, met zijn vader die brandweercommandant van Dordrecht is.

Over het algemeen nemen de Duitsers er minder notie van dan de Hollanders. Waarschijnlijk accepteren ze het zonder meer als “weer een nieuw uniform”. Maar de Hollanders kijken je van top tot teen aan als ze je tegenkomen, en denken waarschijnlijk dat ik het een of ander NSB-derivaat ben.

Het is nu weer precies zulk weer als vorig jaar eind October. Ik herinner me nog als de dag van gisteren hoe koud of het daar ’s avonds kon zijn in Karlshorst. Wat dat betreft, en wat vele andere dingen betreft ook, ben ik er toch wel heel wat op vooruitgegaan; vooral wat het punt : “omgang met andere studenten" aangaat heb ik heel wat geleerd, ik was in die eerste zes maanden, heel aardig op weg om een kluizenaar te worden.