15 augustus 2019

Dinsdag 15 augustus 1944 Oos : Is er dan niets anders mogelijk dan communisme na deze oorlog?

Alarm nr 129 van 23:40 gisterenavond tot 00:20

15 Aug 1944
Jan is weer ziek, nu voelt hij zich werkelijk niet goed. Dietloff gelooft er niets van, dat kan je aan zijn gezicht zien. Mij ook goed hoor, dan geloven ze het maar niet. Met Jan Egberts een heel gesprek gehad over corruptie. Nu moet vandaag Seigenhagen snel naar F.K.U. om … het kaartje te halen voor de zakenreis van Dietloff naar zijn vrouw. Daarvoor loopt nu de voor de oorlogsproductie zo verschrikkelijk belangrijke Siegenhagen rond. “Ist das nun nicht ein Schweinerei?” Volkomen gelijk Eckert, en zulke mensen geven het goede voorbeeld, waaraan de buitenlanders zich spiegelen. De hele arbeidsverhoudingen zijn hier dermate rot, dat b.v. Nowak deze grapjes aan Dietloff moet toestaan. Wat heeft Dietloff nu wel voor Nowak gedaan? Voor niets doet die het niet. Tot zover de beschrijving van Eckert. Mijn antwoord was, dat het hier wel heel erg was, maar dat deze vorm van corruptie overal voorkomt, in Amerika waarschijnlijk nog meer dan hier. Zelfs met een Nationaal Soc. bewind krijg je deze vuiligheid er niet uit. “dan moest je wel te werk gaan als de communisten, zonder enige vorm van proces in alle kringen de mensen weghalen en naar Siberië sturen”. Zelfs deze N.S. idealist ziet dus meer mogelijkheden in het communisme dan in de democratie. Waar moet dat heen? Is er dan niets anders mogelijk dan communisme na deze oorlog?
Bij Frederikse op bezoek geweest in Zlb13, maar hij is er niet, op stap. De N.S.B.-ster ontvangt me en maakt een praatje. Ik vertel dat ik kon praten over de diffusieproeven. Daarvan mag ik niets vertellen enz. Ik breng het gesprek op het feit, dat mijn chef uit principe niets wil weten van wat er op andere afdelingen gebeurt. Daarmee schaden ze het geheel. Je doet de zelfde proeven na elkaar enz. Helpt niets, ze blijft het goed vinden wat er gedaan wordt. En dan nog liefst mensen aanbrengen. Ze zal dit ook wel aan de chef gaan vertellen. Het is die N.S.B.-ster die ik eens op de trap tegen kwam, toen ik met Han Nugteren in gesprek was, en Han gezegd had: Je kunt wel veel zeggen op de tram en zo, maar bij sommige mensen moet je oppassen. Ja, dan moet je verdomd oppassen! Zei ik toen, en dat had ze net verstaan. Tegen Frederikse heeft ze toen gezegd dat ze erg boos was enz. Verder heb ik altijd als ze in de cantine haar jas ging halen, hard op gezegd: “Ze gaat weer pissen jongens”. En dat dan heel hard. Woedend was ze, iedere dag weer. Toen ben ik eens recht tegen de stroom op gegaan, heb me voorgesteld en gevraagd wat ze nu eigenlijk tegen me had. Ze praat in half Nederlands, half Duits gebrabbel en als een kip zonder kop.
Hofmeijer interesseert zich voor mijn diffusieproeven en praat een half uur met me. Iets ongehoords. Naar Zlb13 gaan en daar dat apparaat bekijken, dat wil hij niet. Bang dat het prettige van de afdeling dan verloren gaat!
Jan ligt op bed! Hij is werkelijk niet in orde, en heeft koorts. De dokter had hem natuurlijk niet ziek willen schrijven, maar later bij het wegbrengen van het ziekenbriefje vertelde Jan van de koorts, en toen was het goed.
Pannekoeken gebakken!

Jan : 


Dinsdag 15 Augustus 1944.
Vannacht hadden we alarm van 23.40 – 0.20. Ze schoten barbaarsch, maar er is hier in de buurt niets gebeurd.
Vanochtend voelde ik me bij het opstaan nu eens echt beroerd. Misselijk, diarehee enz. Ik zal vandaag eens naar den dokter gaan, om me eens heelemaal te laten revideeren, en wel op de volgende klachten: moeheid en hoofdpijn, steken in de rechterzijen kortademigheid en hartkloppingen. Frau Lizurek, onze Lagerführerin is heel wat geschikter dan Frau Becker met thuisblijven. Vanochtend verontschuldigde ze zich bij me dat ze me misschien ontijdig wakker gemaakt had omdat ze de vloer van het Gemeinschaftsraum had laten schrobben.
Bij den dokter vanmiddag voelde ik me werkelijk heel beroerd. Een flinke koorts, en ik begrijp nog niet dat ik tijdens de twee uur wachten mijn maag in bedwang heb kunnen houden. Enfin, toen ik aan de beurt was, was het ergste natuurlijk al weer over, en ne een zeer, zeer vluchtig onderzoek werd ik met een doosje Norit naar huis gestuurd! Ik had dien vent dood kunnen slaan op dat oogenblik!
...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Toegift 1945 - 1985

Invalidenstraße anno 1945: Invalidenstraße anno 1985: Kabelwerk Oberspree anno 1985: Oh ja! ...