Berlijn Dinsdag 4-4-’44 Kaart 64, 65 Ik heb het druk als een klein baasje hoor, waarmee weet ik eigenlijk zelf niet.

Vervolg Kaart 64

Dinsdag 4-4-’44. 

Excuses voor het feit dat ik deze brief Zaterdag niet meer afgemaakt heb. Briefkaarten kan ik op de fabriek posten, en dat doe ik meestal ook maar, omdat ik dan niet hoef te wachten. Zaterdag had ik geen tijd meer deze kaart af te schrijven, en daarom heb ik hem maar laten liggen tot vandaag. Ik heb het druk als een klein baasje hoor, waarmee weet ik eigenlijk zelf niet, maar ik heb geen ogenblik rust. Nu moet ik me weer voorbereiden op de opera’s Tannhäuser en Lohengrin, tekst lezen, toelichtingen lezen enz. dan heb je er wel meer aan. Daar gaat veel tijd in zitten, maar ik hoef het gelukkig niet alles in de avonduren te doen.

Een brief van de vader van Jan de Boer heeft ons weer eens bevestigd dat men over het algemeen een verkeerd idee heeft over het leven hier. Men denkt zo, dat die bombardementen het leven beheersen en dat is niet zo. Ik zou de vergelijking willen treffen met bezoek aan de tandarts. Als je het niet bij de hand hebt gehad weet je niet hoeveel pijn zo iemand je wel kan doen, maar er is niemand die er meer aan denkt als hij een half uurtje op straat is en de pijn is weg. Het zal wel anders zijn als je je spullen erbij verliest.

65

Berlijn 4-4 ‘44

Maar ook daaraan wen je erg, vooral als je van thuis nog wat spullen krijgt, als je dus niet àlles kwijt bent.

Als jullie deze brief ontvangt is Ad den Beste misschien al thuis. Ik heb expres niet over zijn gezondheid geschreven, omdat die jongen er erg beroerd aan toe was, en ik hem te weinig ken om te weten wat er met hem aan de hand was. Sterk is hij niet, en hij is de laatste maanden steeds achteruit gesukkeld, van de ene ziekte in de andere. Het staat nu wel vast dat hij naar huis mag maar waarschijnlijk niet voor Pasen. Voor onze groep is het weer een groot verlies, we slinken aanzienlijk. Op zichzelf een vervelend verschijnsel.

Voor de paasdagen heb ik een prachtig programma, de opera’s Lohengrin en Tannhäser, en verder Mattheus passion, erg kultureel niet? Jan Egberts zal het wel vervelend vinden, we hadden afgesproken maandags met elkaar een eind te wandelen of zo. Nu moet ik Maandag werken, inhalen van de tijd die door alarmen verloren gegaan is, heet het officieel. Het worden dus maar drie dagen vrij. Maar dit is op zichzelf al mooi genoeg, we hebben niet te klagen in verhouding met andere fabrieken.

Van Grpère weer een brief gekregen, nu is die arme Zéli gestorven! Alles komt toch ook wel ongelukkig bij elkaar, het is verschrikkelijk.

Veel liefs Tot schrijvens

Oswald

Al bijna twee weken geen alarm