27 maart 2019

Berlijn 22 Maart 1944 Aan Lily: Lieve zus, wil je er voor waken dat mijn brieven niet verloren gaan?


Berlijn 22 Maart 1944
Lieve Lily
Nu ik weer eens een lange brief van je gekregen heb, en er is toevallig weer een gelegenheid een extra brief te sturen, voel ik de behoefte ook weer een persoonlijk woordje tot je te richten, dat zal je wel goed vinden denk ik. Ik kom net weer eens uit de schuilkelder, die alarmen overdag zijn niet erg leuk, maar je vergeet het net zo snel als anders, je denkt er eenvoudig niet meer aan na een half uurtje. Jan de Broer en ik hebben op het ogenblik maar één vrees, en dat is, dat ze het Schiller theater, waar we morgen de Faust moeten zien, in elkaar gegooid hebben. Verder danken we natuurlijk aan onze vrienden in andere stadsgedeelten, maar ach, die angst stompt ook al gauw af.
Er is op het ogenblik een heel stel vrienden van me dat naar Holland is Ernst, Klaas, daar heggen jullie misschien wel bericht van. Dan komt Jan de Muinck-Keizer, die vertrekt morgen, en verder ook nog Cor Wiegers, een van het stel in mijn barak, die vertrekt ook binnenkort voor goed. Hij heeft als hulp-predikant een baantje gekregen. Klaas en Cor Wiegers wonen wat ver weg, maar Jan de Muinck moet je maar eens gaan opzoeken in Bilthoven. Ga maar eens met Paps een fietstochtje maken, en dan stap je maar eens af. Mijnheer de M. is een aardige man, hij is hier geweest. De rest van de familie ken ik niet. Je zult zien hoe leuk het is van iemand die er geweest is weer nieuws te horen. Paps kan hem dan ook eens wat vragen.
Je bent bij Arie geweest schrijf je. Erg leuk, het is een echte gezellige vent die Arie. Maar het is te dwaas dat jij bij hem moet komen, hij had toch wel minstens naar Utrecht kunnen gaan. Wat dit betreft is het een rare vent hoor. Hij geeft zich helemaal geen rekenschap van de andere partij daar wel van denkt. Hij vindt het leuk om te praten en verder niets. Maar als kameraad is het een verduiveld aardige vent.
Zondag l.l. heb ik de opera “Meistersinger van Nürnberg” gezien voor de tweede maal. De muziek is prachtig Furtwängler had de leiding, het was dus zo mooi als het maar kan. Wagner kan je dus pas waarderen als je zijn opera’s gezien hebt. Zo iets geweldigs, zo massaal, dat de muziek dat ook wel moet zijn. Voor de Mattheus passion heb ik ook weer kaartjes, ik ben blij dat we vorig jaar samen nog een en ander bestudeerd hebben. Voeren jullie weer iets op in het klein, of is de fam. v.d. Elst daar niet meer voor te vinden? Het is jammer dat je die opera’s hier niet met me kunt zien, ik ben overtuigd dat ik later in mijn leven niet meer in staat zal zijn zulke prachtige opvoeringen te horen. Ik ben dankbaar dat ik in Berlijn zit, wat deze kant van de zaak betreft. De tegenstelling met de ruïnes, die je direct ziet als je buiten komt, vergalt wel veel, maar er blijft erg veel moois te genieten. Gelukkig is mijn werk zo, dat ik er nog plezier aan heb, jongens als Pels moeten van 6 tot 6 werken, en hebben dus geen puf meer nog in de rij te gaan staan op Zondagmorgen. Hij krijgt dan ook wel eens kaarten van me aangeboden.
Lieve zus, wil je er voor waken dat mijn brieven niet verloren gaan? Ik wil ze bewaren voor later, als een soort dagboek. Hier kom ik er niet toe zoiets te schrijven.
Wat die juffrouw betreft, geven jullie de wens te kennen alleen heren op kamers te willen hebben, deze wens kan niemand je kwalijk nemen, en dan ben je van die vieze vrouwen af. Zulke toestanden kunnen ze zich hier niet voorstellen, ik vertel dan ook aan iedereen die het horen wil om ze wat meer op de hoogte te stellen van de toestand bij ons!
Het gedicht Honestrum Petimus Usque is niet lang, dat kun je best even overschrijven! Ik geloof dat jullie een boekje op het oog hebt, dat is niet de bedoeling. De muziek van Badings zal wel niet te vinden zijn.
Nu zus, tot schrijvens maar weer, ik heb haast, ik heb het steeds druk hier. Dit is maar het beste ook. Zoveel mogelijk opsteken en je niet door de tijden laten neerslaan, moreel hoog blijven staan en de ellende die er om je heen te vergeten. Dat is het waar ik bewust naar streef, om zelf onbeschadigd uit deze tijd tevoorschijn te komen.
Tot ziens lieve zus, hopelijk duurt het niet te lang voor ik verlof krijg
Je broertje
Oswald

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Toegift 1945 - 1985

Invalidenstraße anno 1945: Invalidenstraße anno 1985: Kabelwerk Oberspree anno 1985: Oh ja! ...