Berlijn – 4 Febr. ‘44
Lieve Paps, Mams en
Lily.
Dan maar met briefkaarten, al is
dit niet zo prettig. Maandag heb ik mijn laatste brief-zonder-stempel
weggestuurd. Twee brieven van Mams, ongedateerd, in het Frans, kwamen
natuurlijk net te laat om ze naar Grandpère te sturen. Verder een brief met
ramptijding van Paps, van 25 Jan. {deze brief is helaas verloren gegaan} Ik hoop dat jullie thuis iets over de misère
heen bent. Het ongeluk op de fabriek is heel erg, en zal wel vervelende
gevolgen hebben als de fabriek weer op gang moet komen.
Dat het pakje van me gestolen is door de
bewuste personen is wel heel duidelijk, maar we zullen er in moeten berusten.
Het is niet de moeite waard. Het geeft anders een idee hoe de mensen de
praktijken die ze in het groot zien, ook in het klein gaan toepassen.
Deze week het pakje van 27 Dec.
ontvangen, waarvoor heel hartelijk dank. Alles was in prima staat, de appels
ook, al zijn ze een maand onderweg geweest. De present v E. houden het beter
uit dan de Goudrenetten. Dit onthouden voor volgend jaar, het zal wel de
laatste zending zijn geweest verwacht ik. Weinig gezellig nieuws. Vannacht
heeft het gesneeuwd, als er sneeuw op ligt zijn zelfs de ruïnes mooi hebben we
vanmorgen gemerkt. De zon begint al wat meer kracht te krijgen, ik hoop maar
dat het gauw zomer wordt, ook in de wereld. Het wordt tijd dat de
“verdwaasdheid van den mensch” zoals Verwey dat noemt, een einde neemt. Hebben
jullie het gedicht nog niet gevonden? Het is zo actueel, ik moet er vaak aan
denken als we in de schuilkelder zitten.
Dit is de tweede briefkaart, die
ik niet nummeren kan, omdat ik mijn boekje niet bij me heb. Ik geloof dat het
39 moet worden, maar ik weet het niet.
Veel
liefs
Oswald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten