07 november 2018

Utrecht 20 Oct van Lily Toen kwam er een hele eigenwijze mijnheer aan, zoals je tegenwoordig wel meer hebt.



Lieve Oos,
20 Oct

Vanmorgen je brief van 9 October ontvangen. Het was inderdaad mooi postpapier waar je op schreef, en we vragen niet waar het vandaan kwam. Dank je wel voor je belangstelling voor zusjes aquarium, alle visjes zijn nog zo gezond als visjes, en ze liggen gelukkig nog niet op het droge. Er zijn juist geweldige verwikkelingen geweest, die gisteren op zeer gelukkige wijze opgelost zijn. (de Jan die verloofd is is Jan Milius hoor, niet die andere Jan. Ik wist n.l. niet op welke van de twee jij doelde toen je er om vroeg want ik had over allebei geschreven maar ik wist niet meer in welke brief). Vanavond bezoek gehad van een van mijn zwemvrienden. Ik heb vreselijk met de handen in het haar gezeten omtrent de verhouding tussen mij en 2 van die jongens! Stel je voor; het was zeer mysterieus, omdat de een niet wist wat de ander dacht, en ga zo maar verder. Toen heb ik (wier hart volkomen vrij is) resoluut de knoop doorgehakt door één ervan op te bellen en te vragen of hij kwam praten. Resultaten: 1e heel plezierig geboomd, heel openhartig, geen v. beide verliefd, leuke vriendschap. 2e Nr 2 enigszins jaloers dat ik nr 1 had opgebeld, kwam over de brug. Heel veel opgehelderd, de vriendschap blijft voortbestaan. Hè hè je weet niet wat dat een pak van mijn  hart is; ik zat er steeds maar over te piekeren; toen no 2 over de brug gekomen was ben ik er anderhalve dag beroerd van geweest, hoewel hij toch dingen gezegd had waar ik trots op behoorde te zijn, omdat er uit bleek dat hij me heel hoog aansloeg. Maar nu ben ik gelukkig weer de oude, en ’t was vanavond gezellig. Bovendien heb ik een klein succesje geboekt bij mijn oude talen leraar; hij heeft me een pluim gegeven, wat niet zijn principe is. Ik had n.l. thuis een staatsexamenstukje Seucca (Latijn) vertaald; die man is een philosoof, en als je niet van tevoren aanvoelt wat het zeggen wil, is het onmogelijk zoiets te vertalen. Ik schijn wel aanleg voor philosophie te hebben, want ik zou voor die vertaling op ’t staatsexamen een 7 gemaakt hebben! (ik gebruik geen dictionaire). Je begrijpt dat ik gewoon een reuze oplawaai in de goede richting kreeg door dat gezegde van Wassink. Ik voel me dus vandaag zeer prettig, door allerlei factoren.
Ik heb je wel eens verteld van Paultje, het zoontje van mijn leraar? 4 jaar is hij, en hij is dol op me, komt zo hard als zijn korte beentjes hem dragen kunnen aanracen als ik aanbel, vraagt me steevast iedere keer hoe ik heet en wat ik kom doen. Als ik dan zeg dat hij ‘t best weet, zegt hij zoet: “Lily” en: “hele rare lettertjes, Grieks”. Ook vertelt hij me spannende verhalen over tantes die van de tram gehaald moeten worden enz. en over auto’s van Pietje (wie Pietje is mag ik raden). Zijn pa vertelde een mooi verhaal. Paultje liep met ma in het park. Toen kwam er een hele eigenwijze mijnheer aan, zoals je tegenwoordig wel meer hebt. Paultje zegt keihard: “Nu zeggen we niets hè mam, maar stràks zeggen we wat!”

Vrijdag 22 Oct 
Ziezo, ik heb nog eens het eerste deel van mijn brief overgelezen, het is een vrij verwarrend geheel, maar ik zal het toch maar sturen, hopende dat je er iets van snapt. Dat feit dat ik een van die jongens opgebeld heb, moet je niet als al te ondernemend beschouwen, want het was n.l. afgesproken, terwijl ik bij nader inzien het er niet mee eens was, wat ik dan ook gezegd heb. Ik heb het deze week ontzaglijk druk gehad, en ben echt moe. Vandaag heb ik de laatste lessen van de week gehad, en vanavond ben ik naar Willem Andriessen geweest. Het was werkelijk fantastisch. Bij de eerste klanken hoor je al dat er een meester aan ’t spelen is, zo beheerst, zeker en gevoelvol. Alles is in de perfectie, pedaal, techniek, gevoel. Beethoven sonates heeft hij gespeeld. En de dynamiek (hard en zacht) was ook geweldig goed, iets wat juist karakteristiek van Beethoven is, en ook zo verduiveld moeilijk! Je kunt de contrasten niet scherp genoeg maken. Ik ben echt enthousiast over vanavond; de zaal was volledig uitverkocht, net nog ±150 man óp het podium in een kring rondom de vleugel, wat vrij hinderlijk was. Ik denk dat ik ook nog naar Janinie Andrade, die pas ontdekte Franse violiste ga, begeleid door Theo van der Pas, die één van de beste begeleiders van Nederland, zo niet van meer landen, is. Ik ben zo blij dat wij hier tenminste Nederlanders en Françaises kunnen horen. Naar Herman Krebbers, mijn vriendje van de tram, ga ik ook vast luisteren. Weet je nog wel hoe goed die was? Hij is pas 19 of 20 jaar, en heeft een aanbieding van Mengelberg als 2e concertmeester in A’dam gekregen, maar is bij ‘t Residentieorkest gegaan. Leuk hè. Dat heeft me nou echt plezier gedaan. Intussen is nu Jan Keessen (van ons kleine maar dappere U.S.D.) 2e concertmeester in A’dam geworden. Iedereen is blij voor hem, want het is opeens een reuze promotie. Hij is ontdekt! Reuze leuk. De ontdekking van Theo van der Pas heb ik ook zo zien ontstaan. Ik ga nu slapen want mijn lettertjes beginnen verdacht veel op “kuikenpootjes” te lijken! En mijn  ogen op varkensoogjes ; zo klein n.l.
Nu ga ik klein schrijven want Pump schrijft op de achterkant van dit velletje. Heb je mijn brief gekregen waarin ik vroeg of je adressen wilde sturen van Jongens die behoefte hebben om te corresponderen? Liefst jongens die me niet kennen, dat is het leukst. Pump en ik hebben elkaar ontdekt, het is een reuze dikke vriendschap geworden tussen ons, zoiets als liefde op het tweede gezicht! Ik geloof niet dat dit epistel erg veel dingen inhoudt die je bijzonder interesseren; maar ja, ik kan niet altijd even boeiende novellen schrijven. Het voornaamste is dat je de sfeer van thuis weer even voelen kunt. Vanmiddag even naar de U. bibliotheek geweest, het was er afschuwelijk druk, allemaal oude mannetjes en meisjes! We gaan waarschijnlijk weer met Brandts B. zingen, ik ben benieuwd hoe de opkomst zal zijn.
Nou joggie, ik verlaat je en wens je veel sterkte toe. Daar ontbreekt het je geloof ik toch niet aan, naar je brieven te oordelen. Dit epistel is zeer kliederig geschreven, hierbij mijn nederige excuses.
Groetjes aan vriendjes, niet vergeten!  En zoentjes
Lily

P.S. Ook graag aanwijzingen omtrent uiterlijk e.d.!! (Blauwe ogen enz.) van de jongens.
P.P.S. vertel eens nadere bijzonderheden omtrent Wesselink. Ik ben niet naar hem toe geweest want ik had inderdaad geen tijd! Al wilde ik nog zo graag. Is hij al weer terug? Mams heeft hem een brief geschreven, want hij had ons een kaartje gestuurd. Dag L.

Adres Appenzeller: Neptunusstraat 98. Zürich
Mams heeft het al eens geschreven. Waarschijnlijk is de brief weggeraakt. De labjas van Grietje is aangekomen. Verder nog niets. Waarschijnlijk te eetbaar.

Lily was zo vriendelijk om een kantje van haar kostbare 2 velletjes voor mij open te laten. Het staat gelukkig nog goed met je hè? Wat ben je nu toch al weer een reuze tijd weg, vliegt de tijd bij jullie ook om, of kun je het beter kruipen noemen?
Ik was weer een paar maanden thuis en werkte in een kleuterschooltje in Zeist waar ik een luxe-dienstje had n.l. iedere middag vrij. Lily en ik hebben veel aan elkaar gehad, het zal kaal zijn in den Haag zonder deze verse vriendinnen. Vrijdag ga ik al en begin 1 Nov. in de Emmakliniek en zal m’n krachten beproeven op de “nuchtere babies” daar. Er schijnt een bijzonder goede stemming te zijn, ieder is even enthousiast die er gewerkt heeft. Bij ons thuis alles goed. Een week of 3 geleden is mijn jongste broertje van de trap gevallen wat een enorme klap gaf. Het gevolg van deze rare manier om beneden te komen is een hersenschudding waarmee hij 6 weken zoet is.
De Franse conversatieles bij Mademoiselle Lily kwam nogal eens in de knel door allerlei lessen en werk die zij tegenwoordig in allerlei soorten en hoeveelheden heeft. Toch hebben we nog zoveel mogelijk geprofiteerd van deze tijd dat wij nog samen in Utrecht waren. Over Petertje hoef ik je niets te vertellen, daar wordt natuurlijk uitgebreid verslag over uitgebracht.
Zie je erg tegen de winter op? Misschien rijd je vrolijk en welgemoed op de Loosdrechtse plassen wel schaats, you never can tell! In ieder geval houd je haaks en wees door ons allen heel hartelijk gegroet. Moeder geeft hierbij nog de boodschap of er in Berlijn ook bijen zijn?! Sterkte aan allen!
Een stevige hand van
Pump


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Toegift 1945 - 1985

Invalidenstraße anno 1945: Invalidenstraße anno 1985: Kabelwerk Oberspree anno 1985: Oh ja! ...