IV
Berlijn 1 Oct ‘43
Lieve Paps Mams en Lily,
Het is één October, en ik zit
nog op mijn kamer. Dat valt al weer mee hoor ik jullie zeggen. Dat valt het
ook. Bob en ik hebben samen voldoende instanties aangeklampt, om althans gedaan
te krijgen dat er nog eens over gepraat wordt of het wel echt waar is dat we
van onze kamer af moeten. Maar noch is dat leven op zo’n vulkaan niet erg
prettig, en als er gelegenheid is, dan kruip ik toch maar in het z.g.
“Angestelter Lager” van de AEG, in de Lindenstraß in Köpenik. Daar zit ik dan
tenminste veilig voor verdere aanrandingen. Bovendien heb ik daar voordelen wat
betreft verwarming en zo, er is warm water, en geen gebrek aan kolen. Er zij
kamertjes voor twee en voor vier personen. Zodra er plaats is verhuis ik daarheen,
tenminste, als ik voor dien tijd niet uit mijn kamer gejaagd word. Maar over
dit model-lager schrijf ik wel meer als ik er woon, een paar studenten wonen er
al.
Deze week heb ik opeens een erg optimistische
bui gehad, er ging n.l. een gerucht dat we weer gelegenheid zouden krijgen om
te tekenen, en dan verder konden studeren. Het is te mooi om waar te zijn, maar
ik heb er tenminste één plezierige dag aan gehad. De bron van dit nieuws was
volkomen onverdacht, maar de moeilijkheid zit hier, dat ik me niet kan
voorstellen dat de AEG ons laat gaan. Zelfs mensen die in dienst moeten worden
teruggestuurd naar fabrieken als deze en dan zouden ze ons laten gaan? Ik
geloof er niet veel van. Dit was de optimistische bui, de pessimistische had ik
gisteravond. Ik was de stad in geweest, ik had wat boeken gekocht, en daarna
een bezoek gebracht aan Jan Egberts, en toen ik thuis kwam lag er een brief van
mams, dit alles was nog erg vrolijk, welteverstaan. Maar nu staat er in die
brief dat mijn winterjas onderweg is sinds 14 Sept. en ik heb er nog niets van
gehoord. Het verwonderde me al dat ik de laatste week geen pakje had gekregen,
maar ik dacht dat mams eindelijk wat soberder was geworden. Nu slaat de schrik
me letterlijk om het hart! Maar vandaag ben ik er alweer overheen. Al is het
ding weg ik heb nog een winterjas, al is het beter dat die thuis blijft. Mijn
trui doet al goede diensten, het is ’s avonds op de kamer al aardig koud, en de
hospita is nog niet aan verwarmen toe. Wat het pak betreft nog het volgende: de
veiligste weg voor belangrijke zendingen is de post, aangetekend met
aangegeven waarde. Het is wel waar dat mijn pakketten met de spoorwegen altijd
goed overgekomen zijn, maar bij anderen is dit niet het beval. Als het pak nog
aankomt, stuur ik nog even een briefkaart aangetekend, dan hoeven jullie niet in
de zorg te zitten. Ik heb me dermate ingepakt dat mijn arm te weinig bewegingsruimte heeft om
mij pen goed te sturen, maar ik zal toch
maar doorschrijven. Door een vergissing zijn mijn laatste drie brieven niet
aangetekend. Het was de bedoeling dat brief II van zaterdag 25 Sept aangetekend
werd, maar Bob heeft dit verkeerd begrepen. Jullie zult dus wel even zonder
bericht gezeten hebben.
Vandaag heb ik een brief van
Grandpère gekregen, ik stuur hem door maar niet met deze brief, omdat deze
anders te dik wordt en er misschien te lang over doet. Ik ben een beetje achter
met brieven schrijven, dat komt omdat ik wacht tot ik toch moet schrijven omdat
het anders verandert, en dat gebeurt maar niet. Doen jullie de groeten aan
tante Anna, en bedank haar voor de brieven die ik van haar krijg, ik vergeet
bijna altijd de groeten aan haar er bij te zetten in mijn brieven, maar de
groeten voor huize de Bruin gelden ook voor haar. Doe ook de groeten aan Echtje
(Ellie) die waarschijnlijk wel een werkzaam aandeel in de pakkerij zal hebben.
Wat moet dat een werk zijn voor mijn lieve moesje! Nu nog even je brief van 14 Sept ’43, die ik gisteren ontving, door lezen.
Voor ik het vergeet, er zijn drie
pakjes onderweg. Één met bonbons, sigaretten (voor Lily, om eens te proberen
wat wij hier roken) en tabak (voor Paps). Een tweede pak met witte jas van
Grietje Brink, wat viezer dan op de heenreis, en met hartelijke dank betuiging,
het geheel over te brengen aan GB. Er zitten verder tabletten Panflavin in,
waar ik eens om geschreven heb, en die ik hier heb kunnen kopen. Als je een
begin van een keelverkoudheid hebt leg je zo’n tabletje op je tong en laat het
wegsmelten. (duurt een kwartier). Het werkt uitstekend.
Ik ben benieuwd naar jullie
commentaar op het bezoek van mijnheer de M.K., jullie zullen het wel prettig
gevonden hebben denk ik. Maar het wachten op de volgende brieven duurt dan weer
zo lang, niet. Gelukkig ook van Petertje goed nieuws. Wat zal dat kind gegroeid
zijn als ik thuis kom.
Voor het geval ik naar huis mag,
zal ik nog alles in het werk stellen via Montpellier te mogen, al is het wel
gek, als je verlof krijgt voor studie, eerst je grootvader te gaan opzoeken.
Deze geboorteakte is eigenlijk nog niet voldoende, die van mams moet er nog
bij. De aangetekende brieven gaan nog steeds veel sneller dan de gewone, stuur
dus zo mogelijk altijd aangetekend, het is zo vervelend als de post lang
uitblijft.
Ik moet nodig aan G.père
schrijven, het is al weer een poosje geleden dat ik schreef. Maar nu is het
bedtijd, ik ga slapen, Bob ligt al te snurken!
2 Oct ‘43
Schrijf maar naar dit adres Pfl.
Hartt. Str. 7 tot nader order.
Ik merk dat ik vergeten heb te
vertellen wat het derde pak bevat. Dit is een plaat, die ik hier gekocht heb en
die op mijn kamer moet hangen. Ik hoop dat hij goed over komt. Een juffrouw op
het lab heeft hem voor mij besteld, omdat ik als buitenlander die dingen niet
makkelijk los krijg.
Vandaag geen nieuws over de
winterjas, maar wel dat we in de gelegenheid gesteld zullen worden te tekenen.
Er werd n.l. aan één van ons gevraagd door iemand die het weten kan, wat hij in
dit geval zou doen. Dit is duidelijk genoeg. Maar laten we niet te vroeg blij
zijn. Ik teken in ieder geval, deze keer zal ik hem ook niet terug trekken. Het
zal dus waarschijnlijk niet lang meer duren.
Veel liefs
Oswald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten