Hirschgarten 18 sept
‘43
Lieve Paps Mams en
Lily
Het is weer eens Zaterdagmiddag,
prachtig weer en tamelijk warm, en ik heb in een restaurant mijn buikje vol
gegeten. Alle tekenen wijzen er op dat ik mij tevreden moet voelen. Voor
vanmiddag is dat ook wel zo, maar in de toekomst zijn er weer zware wolken.
Deze week is n.l. bericht gekomen dat ik 30 sept. van mijn kamer moet en in een
lager terug. Nu heb ik hier al geleerd dergelijke “definitieve” berichten wat
licht op te vatten, en in ieder geval alles te proberen om zoiets te ontgaan.
Langs twee wegen heb ik geprobeerd er achter te komen waar het bevel vandaan
kwam, en ik heb ontdekt dat de man die dit bevel uitgevaardigd heeft, op
dezelfde middag beweerd heeft dat het een algemene maatregel van hoger hand
was, en het speciaal tegen ons was. Nu is het aan mij hier munt uit te slaan,
maar dat is niet eenvoudig. Ook al niet, omdat het vervelend is een voorrecht
te krijgen boven de anderen. In ieder geval zullen we proberen de kamer aan te
houden, al is dat dan alleen om ’s avonds rustig te kunnen zitten. Hoe ik dat
varkentje nu nog wassen moet, wat die kamer betreft, weet ik niet, je wordt
hier anders wel diplomaat, het lukt me misschien wel er voorlopig iets op te
vinden. De algemene tendens is anders wel, dat de buitenlanders van hun kamer
af moeten. Concentratie, tekort aan kamers is er niet meer sinds de evacuatie.
Nu maar weer eens wat anders. Deze
week heb ik “Hamlet” gezien, en ik moet zeggen dat ik nog nooit een dergelijk
mooi, en goed gespeeld, stuk gezien heb. Dit was echt de prestatie van een
wereldstad. Ik heb de tekst te pakken gekregen, en ik ga als ik het stuk
gelezen heb, nog eens kijken. De hoofdpersoon (Hamlet), werd vertolkt door
Werner Hinx, die ook filmspeler schijn te zijn, maar zijn filmnaam ken ik niet.
Ik heb echt genoten, het was voortreffelijk in alle opzichten.
Ja, waar moet ik nu nog over
schrijven, sinds mijn vorige brief heb ik geen brieven van thuis ontvangen, ik
moet dus nog maar wat praten over de pakjes. Die kanjer van een citroen, die je
me gestuurd hebt, zal ik met suiker verorberen. Dat gaat zo: ik schil hem als
een sinaasappel en de schijfjes snij ik in twee stukken, dan gaat er een macht
suiker over, en dan laat ik het een poosje staan, zodat de suiker er goed in
trekt. Ter ere van deze Zaterdag zal ik dat maar eens doen. Deze week hebben we een bon aangewezen gekregen
voor sterke drank. Ik zal proberen wat
jenever te krijgen, dan kan daarmee het afscheid van mij kamer vieren.
De appels en peren die mams stuurt
zijn heerlijk, en dankzij de goede verpakking komen ze prachtig aan. Het
laatste pak was van 31 Aug, en ik ontving het 11 Sept, zoals ik al schreef, en
ik hoefde er niet voor te wachten, de keer daarvoor wel. Ik krijg de indruk dat
mams de inhoud meer naar de grootte van het pak aanpast dan andersom! Stuur
toch niet zo veel mams, ik sta er best voor wat het eten betreft hoor! Appels en
peren mag je gerust sturen, daar heb ik geen wroeging over, die hebben jullie
ook wel denk ik.
Wat betreft het sturen van kleren,
kousen en een das (stropdas) heb ik in de eerste plaats nodig, en
van mijn winterkleren de oude winterjas en een das.
Ik maak maar weer snel een eind,
de tram moet ons naar de post brengen. Ik heb de rijst van het voorlaatste pak
vandaag naar Grandpère gestuurd. Ik hoop dat het ook goed aankomt.
Tot schrijvens en
veel liefs
Oswald
Schrijf voorlopig naar het adres Pflugk – Harttungsrtaße 7,
daar is de post wel veilig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten